GAPAN ROCKERZ!
Motto: “Walang basagan ng trip!”
Founded: August 15, 2009 at Manzon’s Residence, San Leonardo, Nueva Ecija
Leader: Gapan Alyanna Garcia
Members:
Gapan Ian Feudo
Gapan Mikee Manzon
Gapan Esther Ebriega
Gapan Dan Sangalang
Gapan Charles Jose
Gapan Nix Leal
History:
Showing posts with label Friendship. Show all posts
Showing posts with label Friendship. Show all posts
Monday, August 17, 2009
Tuesday, January 13, 2009
I miss my Highschool Friends
Sa pagdaan ng panahon, hindi laging ang mga Old friends lang ang lagi natin makakasama, kasi may mga mamemeet din taung mga bago, like wat we have experienced this year..
We cried last graduation, not just because we are scared of college life, hindi lang rin dahil sa iiwan na natin ang school naten kung san tau lumaki, kundi dahil kase one of the major reasons why we become sad is dahil we are afraid of losing friends.. Hindi kasi natin matanggap na hindi na natin madalas makikita ang mga kaibigan natin na nakasama sa mga kalokohan, kopyahan, kwentuhan, iyakan at marami pang iba..
Eto na nga, time came para na batch na pinakamahal sa ken, my Olaa Batch 08, nagkawatak watak na, kumbaga ba sa isang straight na daan, bigla kaming nakakita ng maraming direksyon, kinailangan na namen maghiwahiwalay kaze we have to face the New Challenging World of College Life. And applying my course in this blog would somehow help me letting them know that I wont forget each of them..
Maybe I just become sentimental whenever i think of them.. hehe, namimis ko lang nga siguro classmates and friends ko noon, but does not mean, na hindi ako masaya sa mga kaibigan ko ngaun.. iba lang kasi sila.. lalo na ung mga 12 years ko ng kakilala..
Sana kapag bakasyon, hindi mabilis ang oras, para makasama ko pa sila ng mas mahabang oras, nakakalimutan ko ang mga problema sa school, coz sa mga ngiti pa lang nila, nakakataba na ng puso..
Pero lam nyo, para sa ken, mas maganda na tong bihira magkita, kase alam naten na namimis nten sila, pero, kapag andyan, binabalewala lang naman.. agree?
Kaya ikaw na nagbabasa nito, alam mo kung gano ka kahalaga saken, and im sure, ikaw din saken, kase hindi mo babasahin to, kung hindi ako mahalaga sayo.. diba diba?!
Miz ko lang ang 08s. :)
We cried last graduation, not just because we are scared of college life, hindi lang rin dahil sa iiwan na natin ang school naten kung san tau lumaki, kundi dahil kase one of the major reasons why we become sad is dahil we are afraid of losing friends.. Hindi kasi natin matanggap na hindi na natin madalas makikita ang mga kaibigan natin na nakasama sa mga kalokohan, kopyahan, kwentuhan, iyakan at marami pang iba..
Eto na nga, time came para na batch na pinakamahal sa ken, my Olaa Batch 08, nagkawatak watak na, kumbaga ba sa isang straight na daan, bigla kaming nakakita ng maraming direksyon, kinailangan na namen maghiwahiwalay kaze we have to face the New Challenging World of College Life. And applying my course in this blog would somehow help me letting them know that I wont forget each of them..
Maybe I just become sentimental whenever i think of them.. hehe, namimis ko lang nga siguro classmates and friends ko noon, but does not mean, na hindi ako masaya sa mga kaibigan ko ngaun.. iba lang kasi sila.. lalo na ung mga 12 years ko ng kakilala..
Sana kapag bakasyon, hindi mabilis ang oras, para makasama ko pa sila ng mas mahabang oras, nakakalimutan ko ang mga problema sa school, coz sa mga ngiti pa lang nila, nakakataba na ng puso..
Pero lam nyo, para sa ken, mas maganda na tong bihira magkita, kase alam naten na namimis nten sila, pero, kapag andyan, binabalewala lang naman.. agree?
Kaya ikaw na nagbabasa nito, alam mo kung gano ka kahalaga saken, and im sure, ikaw din saken, kase hindi mo babasahin to, kung hindi ako mahalaga sayo.. diba diba?!
Miz ko lang ang 08s. :)
Saturday, November 29, 2008
Mga bagay na importante sa buhay.
Haay, ang bilis talaga ng panahon.
Matatapos na si 2008. Time to welcome 2009! :)
Have a better LIFE but do not change the way it is really meant to be.
It’s been a while din, and now, were still on the roll struggling this second semester of our First year.
More quizzes to come,
More recitation to prepare for and
Have a better LIFE but do not change the way it is really meant to be.
It’s been a while din, and now, were still on the roll struggling this second semester of our First year.
More quizzes to come,
More recitation to prepare for and
More pressure to encounter.
Pero hindi lang studies ang buhay. Maybe we are all busy sa paghahasa ng kaalaman sa course na kinuha naten, pero hindi lang naman un ang dapat nateng alagaan eh, because in life, there are 3 things we should look at with… these are: GOD, Family and Friends.
Why God?
Siguro naman alam natin lahat na WE ARE NOTHING WITHOUT HIM… and that’s it! Sabi ko nga sa isa kong comment sa blog ng kaibigan ko, “Maybe your friends know your problems alone, but God knows everything..” , na kahit na ipagsambulat pa natin ang problema natin sa iba, Siya pa rin ang nakakaalam kung gaano tayo nasasaktan o nasisiyahan sa buhay natin. Agree!? Hmmm.., At ska, sa studies naten, hindi ba’t mas naging malapit tau sa kanya nitong college cause we keep on praying na ipasa tau sa mga tests natin in our courses? Pero sana, kung gano tayu magdasal sa kanya para humingi ng pabor, dapat MAS marami ang dasal ng thanksgiving naten sa lahat ng blessings we are receiving from HIM.
God is an invisible soul.
All invisible soul always stays besides us.
Therefore, God always stays beside us.
Why Family?
From our psych class, we learned na ang pamilya ang sentro ng pagkatao naten – kung ano man tayo ngayon ay may epekto sa karanasan naten with our family, kaya don’t ever blame yourself with why you act that way, kase nasa foundation mo yan nung bata ka pa. Hindi rin naman tama na basta mo na lang hayaan ang mga problemang nararansan ninyo within ur family, kaya nga sabi ni Lilo ng Lilo and Stitch – “Ohana means family, Family means nobody gets left behind… or forgotten.” Dapat as a member of it, you must work out to overcome ALL trials that come in ur lives at dapat walang iwanan, at laging may suporta from each other.
Kung iniisip mo na “hayaan mo na sila… aus lang!, di bale ng puro problema kami ngayon, basta ang saken, makatpos ng studies at makapagbuo ng sarili kong pamilya” and promising na you wont make this problems happen again with the family your gonna live with.. I tell you… you wont be happy as you expect it. Alam mo kung baket?.. Kasi nakatatak na sa dugo mo na may maiiwan kang pamilya na kinalakihan mo at kung saan ka nabuo, at hindi mo matitiis na hindi sila balikan dahil sila ang UGAT ng iyong pagkatao. (very inspiring diba?! )
Why Friends?
Sa kabila ng lahat, hindi lang pamilya ang lagi mong kinakapitan at kinukuhaan ng lakas ng loob, kasi sa paglabas mo pa lang ng bahay, may mga taong mamemeet mo at makakasama mo sa ibat ibang activities sa labas – they are your friends. Sa college life naten, all of us will meet new people to live with, and hindi ganun kadali un sa mga taong first time na makaranas ng transferring to another school. (like me!) kaya ang tendency nila (or namen) is still to rely on the people you've known before, kase para sayo (samen), stable na ang trust na ibinibigay mo sa kanila compared to those people na your getting to know well pa. I guess it's normal (but im getting used to it). At saka, sa college, wala pa ata akong nakikilala na hindi kalianman nakikikopya ng assignment or even humingi lang ng tulong from their classmates. Kasi sabi nga, “sino pa bang magtutulungan, kundi tayo-tayo rin lang,.”. Without them, your totally half-dead.
Why is there no LOVELIFE?
(kase wala ako nun ! .. haha.. baka di lang ako makarelate.. JOKE!)
Syempre hindi na to mawawala sa kabataan natin ngaun. Pero let me tell you this, our age (16-19), mas normal ang walang GF/BF, kase according to studies DAW, ang age na nagrerange sa gantong mga age normally focuses on studies muna, and kung may relationship to form, it should be friends or just M.U. haha.. o diba.. kaya wag na magwori kung single. (Pero hindi din. :( haha kinontra sarili eh no? )
“Singleness does not mean having no one, rather its having close to everyone…”
Have fun with every minute of your life!
Give time and fairness on each of these factors..
And you’ll have a healthy life.
Pero hindi lang studies ang buhay. Maybe we are all busy sa paghahasa ng kaalaman sa course na kinuha naten, pero hindi lang naman un ang dapat nateng alagaan eh, because in life, there are 3 things we should look at with… these are: GOD, Family and Friends.
Why God?
Siguro naman alam natin lahat na WE ARE NOTHING WITHOUT HIM… and that’s it! Sabi ko nga sa isa kong comment sa blog ng kaibigan ko, “Maybe your friends know your problems alone, but God knows everything..” , na kahit na ipagsambulat pa natin ang problema natin sa iba, Siya pa rin ang nakakaalam kung gaano tayo nasasaktan o nasisiyahan sa buhay natin. Agree!? Hmmm.., At ska, sa studies naten, hindi ba’t mas naging malapit tau sa kanya nitong college cause we keep on praying na ipasa tau sa mga tests natin in our courses? Pero sana, kung gano tayu magdasal sa kanya para humingi ng pabor, dapat MAS marami ang dasal ng thanksgiving naten sa lahat ng blessings we are receiving from HIM.
God is an invisible soul.
All invisible soul always stays besides us.
Therefore, God always stays beside us.
Why Family?
From our psych class, we learned na ang pamilya ang sentro ng pagkatao naten – kung ano man tayo ngayon ay may epekto sa karanasan naten with our family, kaya don’t ever blame yourself with why you act that way, kase nasa foundation mo yan nung bata ka pa. Hindi rin naman tama na basta mo na lang hayaan ang mga problemang nararansan ninyo within ur family, kaya nga sabi ni Lilo ng Lilo and Stitch – “Ohana means family, Family means nobody gets left behind… or forgotten.” Dapat as a member of it, you must work out to overcome ALL trials that come in ur lives at dapat walang iwanan, at laging may suporta from each other.
Kung iniisip mo na “hayaan mo na sila… aus lang!, di bale ng puro problema kami ngayon, basta ang saken, makatpos ng studies at makapagbuo ng sarili kong pamilya” and promising na you wont make this problems happen again with the family your gonna live with.. I tell you… you wont be happy as you expect it. Alam mo kung baket?.. Kasi nakatatak na sa dugo mo na may maiiwan kang pamilya na kinalakihan mo at kung saan ka nabuo, at hindi mo matitiis na hindi sila balikan dahil sila ang UGAT ng iyong pagkatao. (very inspiring diba?! )
Why Friends?
Sa kabila ng lahat, hindi lang pamilya ang lagi mong kinakapitan at kinukuhaan ng lakas ng loob, kasi sa paglabas mo pa lang ng bahay, may mga taong mamemeet mo at makakasama mo sa ibat ibang activities sa labas – they are your friends. Sa college life naten, all of us will meet new people to live with, and hindi ganun kadali un sa mga taong first time na makaranas ng transferring to another school. (like me!) kaya ang tendency nila (or namen) is still to rely on the people you've known before, kase para sayo (samen), stable na ang trust na ibinibigay mo sa kanila compared to those people na your getting to know well pa. I guess it's normal (but im getting used to it). At saka, sa college, wala pa ata akong nakikilala na hindi kalianman nakikikopya ng assignment or even humingi lang ng tulong from their classmates. Kasi sabi nga, “sino pa bang magtutulungan, kundi tayo-tayo rin lang,.”. Without them, your totally half-dead.
Why is there no LOVELIFE?
(kase wala ako nun ! .. haha.. baka di lang ako makarelate.. JOKE!)
Syempre hindi na to mawawala sa kabataan natin ngaun. Pero let me tell you this, our age (16-19), mas normal ang walang GF/BF, kase according to studies DAW, ang age na nagrerange sa gantong mga age normally focuses on studies muna, and kung may relationship to form, it should be friends or just M.U. haha.. o diba.. kaya wag na magwori kung single. (Pero hindi din. :( haha kinontra sarili eh no? )
“Singleness does not mean having no one, rather its having close to everyone…”
Have fun with every minute of your life!
Give time and fairness on each of these factors..
And you’ll have a healthy life.
Monday, November 03, 2008
Gaano nga ba kahalaga ang Kaibigan?
“No man is an island…” – isang popular na quotation para iprove na hindi kaya ng taong mabuhay ng walang kasama.
Hindi natin mapapatunayan ang sarili natin kung sino talaga tayu kung hindi dahil sa pagtingin ng iba sa atin. Hindi mabubuo ang pagkatao natin kung hindi dahil sa mga feedback na natatanggap natin sa mga nasa paligid. Naapektuhan nito ang ating kilos, nalalaman natin kung ano ang tama at ang mali, pati buong pagkatao ay apektado.
Ang pagiging kaibigan ay hindi basta-basta, ito’y may espesyal na dahilan – ito ang pagbibigay mo ng buo mong sarili para sa iba, dahil alam mong aalagaan nila ito at hindi pababayaan, palalaguin at huhubugin ayon sa nararapat.
Ngunit minsan, hindi rin nagiging tama ang paghubog na ito. Dahil may mga taong nandyan para impluwensyahan ka sa masamang bisyo at mga gawain. Kinokontrol nila ang isip mo, hanggang sa makatulad ka nila.
Hindi ako naniniwala na may mali sa pagpili ng mga kaibigan, nasa atin mismo ang desisyon kung paano tayo tatanggap ng impact mula sa iba. Tayo lamang ang nagpapaapekto sa mga ito dahil maaaring, gingusto mo ang mga maling gawain dahil gusto mo lamang magpakasaya at kalimutan ang problema, nang hindi man lang inaalala ang pwedeng maging epekto nito sa buhay mo.
Bawat isa sa atin ay may pagkakaiba ng ugali. May kanya-kanya kasi tayong pinanggalingan pamilyang ating kinalakihan. Pamilya ang pinakaunang factor sa pagkabuo ng ating pagkatao. Mapapansin natin na mas nagiging malapit sa isa’t isa ang dalawang taong halos nagkakapareho ng karansan sa pamilya. Ngunit madalas din naman, may mga taong hindi nagkakaintindihan ng nararamdaman dahil magkaiba sila ng mga ‘values’ na naituro sa kanila ng kanilang mga magulang.
"The purpose of friendship is not to have someone who might complete you, but to have someone whom you might share your incompleteness with…”
Hindi porket may mga kaibigan tayo, hahayaan na lang natin sila ang magdesisyon para satin at sila maghanap ng solusyon o ipabuhat sa kanila ang problema natin. Kahit naman sino, ayaw na may mamomroblema ngdahil lamang sa kanya.
Ang kaibigan kahit kalian ay hindi intensyon na ipahatid ang mensaheng:
“wag ka mag-alala, ako na ang bahala”,
dahil ang isang tunay na kaibigan, intensyon nyang sabihing :
“hayaan mo, tutulungan kita hanggang sa mawala yan..”
Nakita nyo ba ang pagkakaiba? Duon sa unang sentence, kung ating iisipin ng malalim, pinili na lamang nyang SIYA ang magbuhat ng problema natin para LANG MATAPOS NA..
Pero sa pangalawa, naipakita na handa syang tumulong sa kahit na anong paraan para mawala ang problema ng kaibigan kahit na anu pa mang consequence ang mangyari. Yan ang kaibigan.
“Making a hundred friends in a day is not a miracle; the miracle is to make a friend who stands by you for a hundred years.”
Maaaring marami nga tayong kaibigan, pero may isang taong laging nandyan para samahan ka sa lahat ng saya at lungkot, kahit na anupaman ang mangyari.
Hindi birong makahanap ng isang taong handa mong pagbigyan ng iyong tiwala. Tiwalang sa anumang lihim ang nababalot sa iyong pagkatao, maging problema man, karanasan, kasiyahan, takot at kalungkutan ay handa mong ibahagi sa taong ito ang malaking parte ng iyong pagkatao.
Dumarating sa panahon ng buhay ng tao na mapapahanap ka sa isang taong ito. Dahil habang dumaraan ang panahon ay dumarami rin ang hamon sa ating buhay. Kung may mga bagay man tayong kaya nating ma-overcome ng mag-isa, may mga bagay rin na kailangan natin ng isang taong handang tumabi sa iyo sa ulan man o araw. At sinuman ang taong ito’y tatawagin mong Matalik na Kaibigan.
Siya na makapagbibigay sa yo ng mga payo sa tuwing may problema ka.
Siya na handang magsakripisyo para sa ikasasaya mo.
Siyang nandyan para sumuporta sa lahat ng gagawin mong desisyon sa buhay.
Siya na magtatago ng lahat ng mga hinanakit at persepsyon mo sa buhay.
Siya na makakasama mo sa sayang nararamdaman mo.
At higit sa lahat, Siya na hindi kailanman aalis sa tabi mo, upang alagaan at palaguin ang “tunay” na IKAW, na hindi makakapagbago sa characteristics mo, bagkus makakapagpalago at mapalawak pa ang pagkilala mo sa iyong sarili.
Malaki ang papel na ginagampanan ng isang kaibigan sa ating pagkatao. Sila ang mga taong, isa sa mga rason kung bakit nabubuhay ka pa sa mundong ito.
Hayaan ninyong tapusin ko ang aking pagbabahagi sa isang magandang quotation na natanggap ko.
“Ang kahalagahan ng isang mabuting kaibigan, sa ating mga buhay ay tulad ng sa kahalagahan ng bawat tibok ng puso … Kahit na hindi nakikita, sila’y tahimik na sumusuporta sa ating mga buhay …”
_nix_
Hindi natin mapapatunayan ang sarili natin kung sino talaga tayu kung hindi dahil sa pagtingin ng iba sa atin. Hindi mabubuo ang pagkatao natin kung hindi dahil sa mga feedback na natatanggap natin sa mga nasa paligid. Naapektuhan nito ang ating kilos, nalalaman natin kung ano ang tama at ang mali, pati buong pagkatao ay apektado.
Ang pagiging kaibigan ay hindi basta-basta, ito’y may espesyal na dahilan – ito ang pagbibigay mo ng buo mong sarili para sa iba, dahil alam mong aalagaan nila ito at hindi pababayaan, palalaguin at huhubugin ayon sa nararapat.
Ngunit minsan, hindi rin nagiging tama ang paghubog na ito. Dahil may mga taong nandyan para impluwensyahan ka sa masamang bisyo at mga gawain. Kinokontrol nila ang isip mo, hanggang sa makatulad ka nila.
Hindi ako naniniwala na may mali sa pagpili ng mga kaibigan, nasa atin mismo ang desisyon kung paano tayo tatanggap ng impact mula sa iba. Tayo lamang ang nagpapaapekto sa mga ito dahil maaaring, gingusto mo ang mga maling gawain dahil gusto mo lamang magpakasaya at kalimutan ang problema, nang hindi man lang inaalala ang pwedeng maging epekto nito sa buhay mo.
Bawat isa sa atin ay may pagkakaiba ng ugali. May kanya-kanya kasi tayong pinanggalingan pamilyang ating kinalakihan. Pamilya ang pinakaunang factor sa pagkabuo ng ating pagkatao. Mapapansin natin na mas nagiging malapit sa isa’t isa ang dalawang taong halos nagkakapareho ng karansan sa pamilya. Ngunit madalas din naman, may mga taong hindi nagkakaintindihan ng nararamdaman dahil magkaiba sila ng mga ‘values’ na naituro sa kanila ng kanilang mga magulang.
"The purpose of friendship is not to have someone who might complete you, but to have someone whom you might share your incompleteness with…”
Hindi porket may mga kaibigan tayo, hahayaan na lang natin sila ang magdesisyon para satin at sila maghanap ng solusyon o ipabuhat sa kanila ang problema natin. Kahit naman sino, ayaw na may mamomroblema ngdahil lamang sa kanya.
Ang kaibigan kahit kalian ay hindi intensyon na ipahatid ang mensaheng:
“wag ka mag-alala, ako na ang bahala”,
dahil ang isang tunay na kaibigan, intensyon nyang sabihing :
“hayaan mo, tutulungan kita hanggang sa mawala yan..”
Nakita nyo ba ang pagkakaiba? Duon sa unang sentence, kung ating iisipin ng malalim, pinili na lamang nyang SIYA ang magbuhat ng problema natin para LANG MATAPOS NA..
Pero sa pangalawa, naipakita na handa syang tumulong sa kahit na anong paraan para mawala ang problema ng kaibigan kahit na anu pa mang consequence ang mangyari. Yan ang kaibigan.
“Making a hundred friends in a day is not a miracle; the miracle is to make a friend who stands by you for a hundred years.”
Maaaring marami nga tayong kaibigan, pero may isang taong laging nandyan para samahan ka sa lahat ng saya at lungkot, kahit na anupaman ang mangyari.
Hindi birong makahanap ng isang taong handa mong pagbigyan ng iyong tiwala. Tiwalang sa anumang lihim ang nababalot sa iyong pagkatao, maging problema man, karanasan, kasiyahan, takot at kalungkutan ay handa mong ibahagi sa taong ito ang malaking parte ng iyong pagkatao.
Dumarating sa panahon ng buhay ng tao na mapapahanap ka sa isang taong ito. Dahil habang dumaraan ang panahon ay dumarami rin ang hamon sa ating buhay. Kung may mga bagay man tayong kaya nating ma-overcome ng mag-isa, may mga bagay rin na kailangan natin ng isang taong handang tumabi sa iyo sa ulan man o araw. At sinuman ang taong ito’y tatawagin mong Matalik na Kaibigan.
Siya na makapagbibigay sa yo ng mga payo sa tuwing may problema ka.
Siya na handang magsakripisyo para sa ikasasaya mo.
Siyang nandyan para sumuporta sa lahat ng gagawin mong desisyon sa buhay.
Siya na magtatago ng lahat ng mga hinanakit at persepsyon mo sa buhay.
Siya na makakasama mo sa sayang nararamdaman mo.
At higit sa lahat, Siya na hindi kailanman aalis sa tabi mo, upang alagaan at palaguin ang “tunay” na IKAW, na hindi makakapagbago sa characteristics mo, bagkus makakapagpalago at mapalawak pa ang pagkilala mo sa iyong sarili.
Malaki ang papel na ginagampanan ng isang kaibigan sa ating pagkatao. Sila ang mga taong, isa sa mga rason kung bakit nabubuhay ka pa sa mundong ito.
Hayaan ninyong tapusin ko ang aking pagbabahagi sa isang magandang quotation na natanggap ko.
“Ang kahalagahan ng isang mabuting kaibigan, sa ating mga buhay ay tulad ng sa kahalagahan ng bawat tibok ng puso … Kahit na hindi nakikita, sila’y tahimik na sumusuporta sa ating mga buhay …”
_nix_
Subscribe to:
Posts (Atom)