Biglaang Senti.

Gapang na ako sa paghahabol ng grades sa school.. wala naman ako ibang matakbuhan para IYAKAN kundi ako lang rin.. kaya nga siguro naturingan akong EMO-BOY sa batch namin.. medyo emotional kasi ako pagdating sa ilang bagay.. lalo na dun sa mga pinaninindigan ko.. tulad ng studies.. nakatatak na kase sakin na mahilig DAW ako magaral..

kaya tuloy mga kaibigan ko, nagtatampo na.. hindi ko lam kung pano magbalanse sa mga bagay..

ewan ko rin ha.. pero., tama kaya tong course na napili ko? sa tingin ko ba may makakarinig nitong tanong na to? meaning…. ako din ang makakasagot..

haaai.. hirap pala ng accounting course.. HINDI NGA PALA TALAGA BIRO..

lam nyo ba ung kasabhan na: “pag may gusto kang isang bagay, dapat, hindi mo lang gusto, dapat kaya mo rin..”

diba diba.. totoo un diba? haai.. lam mo ba, gusto ko naman tlga maging accountant balang araw.. ung CPA ba.. kase grade six pa lang ako,,. alam ko madami pera dun.. and i want to spend the rest of my life na naiibigay ko sa mga future children ko ung gusto nila.. at saka.. wala silang alalahanin sa buhay..

masasabi kong , yun lang naman ang dream ko.. to have my own family and provide them everything they need.. ung tipong, hindi na sila masyado mahihirapan kasi may pinamana na akong pera.. aun.. hehe..

o hala.. sabi nila.. baka maging nobela na daw ang blog ko.. kaya eto na lang siguro muna.. sa susunod na lng ulet..

ingat sa lahat..

Mga bagay na importante sa buhay.

Haay, ang bilis talaga ng panahon.

Matatapos na si 2008. Time to welcome 2009! :)

Have a better LIFE but do not change the way it is really meant to be.

It’s been a while din, and now, were still on the roll struggling this second semester of our First year.
More quizzes to come,
More recitation to prepare for and

More pressure to encounter.

Pero hindi lang studies ang buhay. Maybe we are all busy sa paghahasa ng kaalaman sa course na kinuha naten, pero hindi lang naman un ang dapat nateng alagaan eh, because in life, there are 3 things we should look at with… these are: GOD, Family and Friends.

Why God?

Siguro naman alam natin lahat na WE ARE NOTHING WITHOUT HIM… and that’s it! Sabi ko nga sa isa kong comment sa blog ng kaibigan ko, “Maybe your friends know your problems alone, but God knows everything..” , na kahit na ipagsambulat pa natin ang problema natin sa iba, Siya pa rin ang nakakaalam kung gaano tayo nasasaktan o nasisiyahan sa buhay natin. Agree!? Hmmm.., At ska, sa studies naten, hindi ba’t mas naging malapit tau sa kanya nitong college cause we keep on praying na ipasa tau sa mga tests natin in our courses? Pero sana, kung gano tayu magdasal sa kanya para humingi ng pabor, dapat MAS marami ang dasal ng thanksgiving naten sa lahat ng blessings we are receiving from HIM.

God is an invisible soul.

All invisible soul always stays besides us.

Therefore, God always stays beside us.

Why Family?

From our psych class, we learned na ang pamilya ang sentro ng pagkatao naten – kung ano man tayo ngayon ay may epekto sa karanasan naten with our family, kaya don’t ever blame yourself with why you act that way, kase nasa foundation mo yan nung bata ka pa. Hindi rin naman tama na basta mo na lang hayaan ang mga problemang nararansan ninyo within ur family, kaya nga sabi ni Lilo ng Lilo and Stitch – “Ohana means family, Family means nobody gets left behind… or forgotten.” Dapat as a member of it, you must work out to overcome ALL trials that come in ur lives at dapat walang iwanan, at laging may suporta from each other.

Kung iniisip mo na “hayaan mo na sila… aus lang!, di bale ng puro problema kami ngayon, basta ang saken, makatpos ng studies at makapagbuo ng sarili kong pamilya” and promising na you wont make this problems happen again with the family your gonna live with.. I tell you… you wont be happy as you expect it. Alam mo kung baket?.. Kasi nakatatak na sa dugo mo na may maiiwan kang pamilya na kinalakihan mo at kung saan ka nabuo, at hindi mo matitiis na hindi sila balikan dahil sila ang UGAT ng iyong pagkatao. (very inspiring diba?! )

Why Friends?

Sa kabila ng lahat, hindi lang pamilya ang lagi mong kinakapitan at kinukuhaan ng lakas ng loob, kasi sa paglabas mo pa lang ng bahay, may mga taong mamemeet mo at makakasama mo sa ibat ibang activities sa labas – they are your friends. Sa college life naten, all of us will meet new people to live with, and hindi ganun kadali un sa mga taong first time na makaranas ng transferring to another school. (like me!) kaya ang tendency nila (or namen) is still to rely on the people you've known before, kase para sayo (samen), stable na ang trust na ibinibigay mo sa kanila compared to those people na your getting to know well pa. I guess it's normal (but im getting used to it). At saka, sa college, wala pa ata akong nakikilala na hindi kalianman nakikikopya ng assignment or even humingi lang ng tulong from their classmates. Kasi sabi nga, “sino pa bang magtutulungan, kundi tayo-tayo rin lang,.”. Without them, your totally half-dead.

Why is there no LOVELIFE?

(kase wala ako nun ! .. haha.. baka di lang ako makarelate.. JOKE!)

Syempre hindi na to mawawala sa kabataan natin ngaun. Pero let me tell you this, our age (16-19), mas normal ang walang GF/BF, kase according to studies DAW, ang age na nagrerange sa gantong mga age normally focuses on studies muna, and kung may relationship to form, it should be friends or just M.U. haha.. o diba.. kaya wag na magwori kung single. (Pero hindi din. :( haha kinontra sarili eh no? )

“Singleness does not mean having no one, rather its having close to everyone…”

Have fun with every minute of your life!

Give time and fairness on each of these factors..

And you’ll have a healthy life.

Minsan nang naging EMO si Nix

Ever wonder why do others hide their other eye by their hair? 

Because they want to hide the sadness they feel - without knowing that the others will be more curious about them. They want to see things in a one-eye direction, meaning, once they decide; they only consider the thing that they know is right, never giving chance to wrongness that may lead to suffering they might feel.

What about those checkered shoes and overprinted jacket? 

What you see is what you get. Their lives are not clear; there are spaces they want to be filled to feel completeness. And those printed jacket? It can be seen mostly white with those prints in it, right? Well, it is simple, like what the shoes show, their lives are complicated; there are so many problems in their lives that they can’t feel peace of mind anymore.

Those earrings and other face style are just the result of bearing those problems in their life. They don’t know what to do for that time, so they just show their feelings through those things. 

And lastly those tight pants they wear, they do feel being too much pressured by the things around them.

What do I always think when I hear the word EMO?

When I hear this word, many things come into my mind. Being Emo doesn’t always refer to the style a person would be. In addition to that, some of them will say that the strength of your Emo-ness depends on how you dress your Emo style, especially your hair. But I have observed that some people do not want Emo as their fashion in life. I wonder why…

When you are referring to someone as being emo, you are usually are stating that they are sensitive, or have a negative emotional personality. 

Emo truly is a type of music that started in the eighty’s and is rapidly moving back in its popularity. It’s a sub genre of punk music which has grown to be more popular then punk it’s self. Each and every day more and more emo bands are coming out. However, emo most commonly is referred to as a type of fashion. - http://www.emo-corner.com/

And I guess, people take this issue as non-sense talks, because they just become irritated of what an emo look like and how they live life – wanting death. Anyway, an emo person won’t care at all, right?.

Before I write this blog, I searched some data in some websites to find out how people really view on this EMO thing. Some people say that it’s a way for them to show their feelings, some say, it is a way of letting others know that they are cutting themselves – catching a glimpse of death. While other’s say, it is just a fashion style and have nothing intention at all. 

Maybe some will say, they are just using the word emo to explain their side that they are emotional.

I belong to the last statement. I am an EMO sometimes. Funny right?! (Better not continue if you’re not interested!) Some may laugh and say, they can’t see any emo-ness in me, is it because I don’t wear tight jeans, checkered shoes and shirts, or sometimes even a jacket or coat? Or is it because I don’t have any mark of cutting myself in my wrists? Or is it because I am always laughing as if I don’t bear any problem at all? Well I guess they’re wrong.

In my own perception on this word, I can say that all of us are Emo, I can say this because, in our personality, there can be negative and positive traits. On the positive side, these are the ways our friends are seeing about us when we are with them – the way we crack jokes, laugh out loud, etc. On the negative side, these are the things that make us think of the sad side of our life.

The moment we come to think of our present lives – either happy or sad – still, we become emotional. This is what I meant. Not all the times, we have to be happy and never face the darkness inside us. We all have our other sides, as the saying goes, right? I agree with this. It is just that, some of us will prefer to keep it on ourselves, (that may cause a higher risk of heart attack) which is wrong. All of us have problems to face. And the more we run away on those things; it will still be in our hearts.

“The more we feel all alone, the more we get emotional.”

One solution to this problem is having someone to talk, someone to listen and understand on what you feel. Because having someone beside you lessen the sadness and feeling of being alone. Everyone in this world was born to have a friend to be taken cared of. Your lucky if you don’t easily get emotional but what about the others around you. Some are just hiding from those smiles in their faces. And if you feel someone’s feeling like being alone, why not be the one to come and sit beside him and say, “Hey pal, I am here… :)”.

_nix_

Gaano nga ba kahalaga ang Kaibigan?

“No man is an island…” – isang popular na quotation para iprove na hindi kaya ng taong mabuhay ng walang kasama.

Hindi natin mapapatunayan ang sarili natin kung sino talaga tayu kung hindi dahil sa pagtingin ng iba sa atin. Hindi mabubuo ang pagkatao natin kung hindi dahil sa mga feedback na natatanggap natin sa mga nasa paligid. Naapektuhan nito ang ating kilos, nalalaman natin kung ano ang tama at ang mali, pati buong pagkatao ay apektado.

Ang pagiging kaibigan ay hindi basta-basta, ito’y may espesyal na dahilan – ito ang pagbibigay mo ng buo mong sarili para sa iba, dahil alam mong aalagaan nila ito at hindi pababayaan, palalaguin at huhubugin ayon sa nararapat.

Ngunit minsan, hindi rin nagiging tama ang paghubog na ito. Dahil may mga taong nandyan para impluwensyahan ka sa masamang bisyo at mga gawain. Kinokontrol nila ang isip mo, hanggang sa makatulad ka nila.

Hindi ako naniniwala na may mali sa pagpili ng mga kaibigan, nasa atin mismo ang desisyon kung paano tayo tatanggap ng impact mula sa iba. Tayo lamang ang nagpapaapekto sa mga ito dahil maaaring, gingusto mo ang mga maling gawain dahil gusto mo lamang magpakasaya at kalimutan ang problema, nang hindi man lang inaalala ang pwedeng maging epekto nito sa buhay mo.

Bawat isa sa atin ay may pagkakaiba ng ugali. May kanya-kanya kasi tayong pinanggalingan pamilyang ating kinalakihan. Pamilya ang pinakaunang factor sa pagkabuo ng ating pagkatao. Mapapansin natin na mas nagiging malapit sa isa’t isa ang dalawang taong halos nagkakapareho ng karansan sa pamilya. Ngunit madalas din naman, may mga taong hindi nagkakaintindihan ng nararamdaman dahil magkaiba sila ng mga ‘values’ na naituro sa kanila ng kanilang mga magulang.

"The purpose of friendship is not to have someone who might complete you, but to have someone whom you might share your incompleteness with…”

Hindi porket may mga kaibigan tayo, hahayaan na lang natin sila ang magdesisyon para satin at sila maghanap ng solusyon o ipabuhat sa kanila ang problema natin. Kahit naman sino, ayaw na may mamomroblema ngdahil lamang sa kanya.

Ang kaibigan kahit kalian ay hindi intensyon na ipahatid ang mensaheng:

“wag ka mag-alala, ako na ang bahala”,

dahil ang isang tunay na kaibigan, intensyon nyang sabihing :

“hayaan mo, tutulungan kita hanggang sa mawala yan..”

Nakita nyo ba ang pagkakaiba? Duon sa unang sentence, kung ating iisipin ng malalim, pinili na lamang nyang SIYA ang magbuhat ng problema natin para LANG MATAPOS NA..

Pero sa pangalawa, naipakita na handa syang tumulong sa kahit na anong paraan para mawala ang problema ng kaibigan kahit na anu pa mang consequence ang mangyari. Yan ang kaibigan.

“Making a hundred friends in a day is not a miracle; the miracle is to make a friend who stands by you for a hundred years.”

Maaaring marami nga tayong kaibigan, pero may isang taong laging nandyan para samahan ka sa lahat ng saya at lungkot, kahit na anupaman ang mangyari.

Hindi birong makahanap ng isang taong handa mong pagbigyan ng iyong tiwala. Tiwalang sa anumang lihim ang nababalot sa iyong pagkatao, maging problema man, karanasan, kasiyahan, takot at kalungkutan ay handa mong ibahagi sa taong ito ang malaking parte ng iyong pagkatao.

Dumarating sa panahon ng buhay ng tao na mapapahanap ka sa isang taong ito. Dahil habang dumaraan ang panahon ay dumarami rin ang hamon sa ating buhay. Kung may mga bagay man tayong kaya nating ma-overcome ng mag-isa, may mga bagay rin na kailangan natin ng isang taong handang tumabi sa iyo sa ulan man o araw. At sinuman ang taong ito’y tatawagin mong Matalik na Kaibigan.

Siya na makapagbibigay sa yo ng mga payo sa tuwing may problema ka.

Siya na handang magsakripisyo para sa ikasasaya mo.

Siyang nandyan para sumuporta sa lahat ng gagawin mong desisyon sa buhay.

Siya na magtatago ng lahat ng mga hinanakit at persepsyon mo sa buhay.

Siya na makakasama mo sa sayang nararamdaman mo.

At higit sa lahat, Siya na hindi kailanman aalis sa tabi mo, upang alagaan at palaguin ang “tunay” na IKAW, na hindi makakapagbago sa characteristics mo, bagkus makakapagpalago at mapalawak pa ang pagkilala mo sa iyong sarili.

Malaki ang papel na ginagampanan ng isang kaibigan sa ating pagkatao. Sila ang mga taong, isa sa mga rason kung bakit nabubuhay ka pa sa mundong ito.

Hayaan ninyong tapusin ko ang aking pagbabahagi sa isang magandang quotation na natanggap ko.

“Ang kahalagahan ng isang mabuting kaibigan, sa ating mga buhay ay tulad ng sa kahalagahan ng bawat tibok ng puso … Kahit na hindi nakikita, sila’y tahimik na sumusuporta sa ating mga buhay …”

_nix_

Session with 08s, the so-called Meeting

Date: October 17, 2008

Place: (Part 1) Camille’s Residence

Dumating na sa buhay naming Batch 2008 ng OLAA ang kauna-unahang sembreak sa college life namin. Kaya naman ang bawat isa sa 'min ay excited na magkita-kita ulet para makapagkwentuhan. Napagkasunduan na magkakaroon ng isang outing para magkasayahan ang lahat.

Part 1. Isang drinking session bago ang class reunion…

Hapon ng October 17 nang nagkausap ang magkakabarkada na magkaroon ng isang meeting para sa gagawing outing kinabukasan. Kaya naman agad na nagpunta ang iba para malaman ang mapag-uusapan.

Kasama ko sa pagpunta sa bahay nila ay si Regine, pero pagdating namin dun, si Jea, Arvhie at Camille pa lang ang nandun. Sabi nila, nagdodota daw muna ung iba habang naghihintay, hanggang sa dumating sina Mary at Patrick. Maya-maya, naisip namin na total wala pa naman ang iba, lalabas din muna kami para makapaglaro din ng Dota. Habang naglalakad, nakasalubong namin sina Grace at Mitz, papunta rin daw sila kina Camz. Hindi na kami masyado nakapagkwentuhan masyado kaya pumunta na kami sa Jeapels.

Sa Jeapels naman, nakita namin si Kathlene kasama ang kapatid nya, sabi nya hihintayin pa daw niya si Rain dahil susunduin sya dun. Kami naman ni Redge, naglaro na kami ng Dota, pero pagkatapos ng laban namin ng 1-on-1, hinamon kami ng kapatid ni Sotto ng isa pang laban, unfortunately, dalawa na nga kami, talo pa rin (haha..!). Hindi namin namalayan, nakadalawang oras na pala kaming naglalaro, kaya naman, nagmadali na kaming bumalik ulit kina Camz.

Pagdating namin dun, kelangan na pala umuwi ni Redge kasi gumagabi na, buti na lang nakahanap sya ng makakasama. Pagpasok ko sa loob, nagsimula na pala ang “meeting” – isang meeting na nahantong sa inuman… Kadalasan na nangyayari sa barkada na pag nagkakaramihan sa isang panahon, nagkakatuwaan na magkainuman habang nakikinig sa music lalo na ang mga RnBs kaya hindi na ako nagulat.

Hindi ko akalain na ganun pala kami karami. Nandun sina Archie, Erik, Djay, Sotto, Jea, Arvhie, sumunod din maya-maya si Louies. Andun din si Mitz pero hindi sya uminom at hindi rin nagtagal kasi gabi na masyado. Si Thea din, na sumama saken maghapunan ng siopao. Dumating din si Lucky, pati na si Patz at Ace. Kasama din ang laging bumubuo sa ming lahat na si Rain. Pati na ang mahilig tumawang si Bonn, pati si Ped. Andun din sina Tabor, Libardo at Fred. Nakita ko rin si GJ. Dumaan din si Alexz, pati si Redge, at si Kathlene din na napakalambing. At syempre si Grace, ang reyna ng inuman, (hehe..!) na hindi nagpigil sa paginom kaya naman tinopak na naman. At siyempre si Mary at si Camz.

Nitong time na to, dumating din from Lucena si Mea, kase pinilit ko syang sumama sa outing the day after that. Kaya pumunta ako sa may Janken para salubungin siya. Medyo nakapagkwentuhan lang kami ng konti, kaze gabi na. Medyo pagod pa nga sya kasi kakagaling lang sa practice taz uwi agad. Nung dumating na ung tatay nya, nagbye na ako at sabi ko sumama sya kinabukasan. Tapos bumalik na ulit ako sa bahay nila Camz para makisaya.

Nahuli man kami ng konti, at naabutan ko nga na may mga nakahiga na dahil sa hilo, at may isang nagwawala na – si camz lang ang nakapagpahinahon, may natira pa naming Brandy para sa mga di pa tinatamaan masyado at sa mga bagong dating. Marami ring napagkwentuhan ang lahat at siyempre ang mga balak para sa outing.

Wala sana itong session na to kung hindi dahil kay Camz. Pinili nya na magpaiwan dito, para sa mga gusto syang makasama at para rin makita niya si Mary. Sobrang pagod nitong babaeng to, bawat may nabili, kelangan nyang itigil ang ginagawa niya para lang dun. Hindi na nga ata sya nakakain ng hapunan sa sobrang asikaso. Siya rin ang nagtimpla ng mga kape ng mga nahihilo at sa mga may gusto. Siya pa ang magaasikaso kapag may nahihilo. Hirap man si Camz pero, hindi sya tumitigil o nagrereklamo man lang. Basta tumahimik lang daw kami kasi may mga tao pa sa kabilang bahay na natutulog na. Sabi ko nga, ang laking kaibahan ng mangyayari kung wala si Camz.

Bago pa mag-alas dose ng gabi, may mga nakitulog na rin sa bahay nila Camz. Umuwi na rin ang iba para makapahinga muna bago ang outing bukas kasi nga overnyt.

Abangan sa isa pang blog ang mismong nangyari sa reunion ng klase…



“…ang laking kakulangan kung wala si Camz. “



_nix_

Me, My Girl and My Buddy.

“I want your bright smiles back, both of you...”, said Me.



Me is a simple and kind guy in nature. He is more of a brainy type than being sports-oriented, he loves to be in groups and he wants his friends to laugh especially when it is because of his crazy jokes. He is considered as one of the “class clowns” in the class. But when it comes to studies, Me is really serious because he has a goal in life that he would like to attain. He always try to balance things, especially in studying and bonding with his friends. But sometimes, he can’t go out with his friends because he choses his family over them always. Me is getting used to this kind of situation. These days, he can bond with his friends, balance his studies and have time with his family.

My Girl is a slightly kikay type who loves texting, you would see her texting most of the time – proves how sweet she is to anyone. She has a great smile that capture every guy’s heart especially Me’s. My Girl is a very caring person, and she would make friends with anyone. She loves also to laugh and bond with her friends, and mostly be the one to start the party. She would be there if someone needs her but only if she can handle it. She is really good in dancing and can perform well in class. Maybe sometimes, you can see her sad, but she knows that she can overcome it by her own. That’s My Girl!

My Buddy, a very gentlemen guy of the batch, he is a very strong person despite many trials in his life. He perform well in class, good in drawing and is a good son. He is a silent-type person in a crowd, but shares himself to others when in small groups. My Buddy is very serious when it comes to love life, studies, and family. He can even break into tears, but he can manage by himself like My Girl does. He is talented in singing and playing the guitar. He may be quiet, but he is sweet and caring to anyone.

For years, me and My Girl became close friends, they can be seen together exchanging ideas and stories about their lives. Me always wants to be there for My Girl, but My Girl have many friends to talk with also, and so Me can’t have much time for My Girl. Sometimes, me will say deep things about their relationship, while My Girl will just treat those things as jokes. Me would say he loves her, but My Girl would answer “as a friend” then laugh…, while Me breaking into pieces.

Until, the time came, during their matured age, being drunk and in an uncontrollable situation, Me told My Girl that everything he said about his love for My Girl were not jokes, that they were all true. 

Suddenly, My Girl was shocked and puzzled. And with confusion, she left Me alone and leave. Me really felt sad of what had happened.

Through thick and thin, My Buddy is the one Me always calls for help, even about their greatest secrets -- they knew each other really well. They are always there for each other. Some nights, they are sharing ideas about life on Me’s house. They will also talk about their past experiences as well as their classmates. Me always supports My Buddy in everything he does, especially when it comes to problems, me is always there for him. My Buddy always let Me become a better person, he would even teach new things for Me, letting me realize that life is not just studying, rather, we should have time to let ourselves be happy. In return, Me will give advices to My Buddy about his love life, studies and family. It is such a give and take pattern. They are became really best of friends.

My Buddy and My Girl were good friends during their high school days. Even now, they are always together almost every week. When they we’re in high school, My Buddy tried to court My Girl, but he failed because My Girl have so many suitors other than him. My Buddy’s attention to My Girl vanished and was given to another girl. My Buddy and the other girl came into a relationship, but when it didn’t work out, they separated. Then after some months, My Buddy’s love for My Girl came back and this time, My Girl realized that he already fell in love with My Buddy. T_T .

My Buddy being in love with My Girl was not really easy for me to accept. Even before My Buddy planned to court My Girl, me wants My Girl to keep away from My Buddy. Me would hide some text messages and anything that will connect the two of them. But, until the time came, Me cannot do anything but to let the his two special persons go ahead. Anyway, Me realized that he is not even an inch of My Buddy’s character, that will make girls like My Girl fell in love with. And realizing that, My Girl will never fall for Me because he is weak and ‘torpe’. For this reasons, he let the two of them go on with their affair.

Hearing those reasons hindered My Buddy’s decision to continue courting My Girl, My Buddy realized that Me was a good friend to him, and that, he will not let go of their friendship just because of a girl.

Time passed by, My Girl started to become sad, he would stop texting some time and think of My Buddy. There are days that Me can’t see the shine of her smile. The same was happening to My Buddy; he became moody and sometimes stare at nothing and thinking of other things. His voice lowers when he speaks.

Me became bothered about the two. He became shy on talking to My Girl for Me knew that he was one of the reasons. He can’t even express himself to My Buddy because My Buddy is sad and absent-minded.

Who’s gonna be happy among me, My Girl, and My Buddy?

Who should let go among the three?

And who is willing to sacrifice and suffer?

With these questions, Me decided to be the one. Me told My Girl how much he loveD her, and how much he cares. He even told My Girl that he can’t give his care and love if she will always be sad. And now, Me is letting go of her to make her happy and see those smile from her face. When Me declared those words, a glimpse of My Girl’s smile flashed on her face. Those brightness from My Girl let Me stand on his decision even knowing that he will be hurt.

He said the same on My Buddy. He also added that, he is missing the Old bestfriend he had before. He is missing those times when My Buddy is asking for advices, sharing jokes, showing perceptions in life and mostly his loud laughs with him. Hearing these statements, My Buddy began to look and say “Thank you TOL” with a smile on his face.

Me was overwhelmed with their reactions. He realized that, Me should not be selfish. Sacrificing doesn’t always result to loneliness; it could also make anyone happier than they are expecting to be.

Time goes by, My Girl and My Buddy became happy being together. My Girl and Me became more closer and sweeter. My Buddy came back to the one Me knows best. And the happiest thing happened with these three, is that their smiles came back on their faces.



Smiles are the signs of everlasting friendship.



“Sacrificing doesn’t always result to loneliness; it could also make anyone happier than they are expecting to be.” :)

An Experience with Lady of La Naval

Date: October 12, 2008

Place: Sto. Domingo Church, Quezon City



One Sunday, hindi namin alam kung san kami sisimba kasi kaarawan ng ate ko, pero maya maya, nakapagdecide na din kaming sumimba sa Sto. Domingo Church sa QC. Kase balita ko, piesta daw dun, at isa pa, that will be the first time na makasimba ako dun. I am expecting na isang simpleng misa lang ang maaabutan namen. But, at around 6:00 in the evening, pagdaan namen sa Quezon Avenue, nakasara ang road kase may procession. Nagulat talaga ako kase first time ko na makakita ang procession sa manila. And as we approach the street, napilitan na kami bumaba sa isang kanto dahil sa sobrang dami ng sasakyan eh walang parking lot sa paligid.

Sa bungad pa lang ng simbahan ay nandun na ang mga tao sa mga tindahan sa paligid habang hinihintay ang mga santo at ang may Feast Day na birhen. Hindi ko akalain ang dami ng tao, mas marami pa nga ang mga nagbebenta ng mga umiilaw na laruan at mga palamigan, katabi pa ang ambulansya kung sakaling may mga manghimatay o masugatan ay may handang rumesponde. Habang naglalakad kami papunta sa simbahan, narealize ko, “oo nga pala, Maynila nga pala to kaya maraming tao.. hahaha.. :-)”

Pagpasok ko sa loob, 10 times pa pala nung mga tao sa labas ang dami, as in, approximately mga 8000+ ang bilang nila. Pero nagpumilit pa rin kami makapunta sa gitna para hintayin ang birhen. Mga 45 minutes lang naman kami naghintay na nakatayo sa may parteng gitna ng simbahan. Buti na lang nag-shower ako bgo pumunta, hindi muna ako pinawisan, pero 20 mins of waiting, nagsimula ng uminit ang paligid sa pakiramdam ko, at masama pa nito, wala kaming dalang pamaypay man lang, kaya papel ang gamit namen. Hindi pa rin sapat yun para maalis ang ramdam naming init, dahil sa panay na panay na imik ng mga tao, lalo pang uminit. Ganito lang naman kahirap maghintay. Ngunit… napakaimportanteng simbolo dahil sa ito ay imahe ni Mama Mary.

Pero sino nga ba ang hinihintay namin sa loob ng simbahan? At baket nga ba ganun na lang sya dumugin ng mga tao? na para bang tulad sa Nazareno, na halos hindi na makagalaw dahil sa dami ng tao.

Ang pangalan ng image ni Mama Mary na hinihintay namen ay OUR LADY OF THE MOST HOLY ROSARY OF LA NAVAL DE MANILA, this year ang ika-101 anibersaryo nito sa simbahang iyon. Dito pa lang mapatutunayan na dinadayong talaga ng mga tao ang birhen taon-taon para magbigay-pugay sa kanya.

O heto na at dumating na nga ang image ni Mama Mary, at sa pagpasok pa lamang nito, sumigaw na ang lahat ng tao sa loob ng simbahan, habang ang bawat isa sa kanila ay nagwawagayway ng kanilang mga panyo bilang pakita ng malakas na debosyon sa birhen. Kasabay pa nito ang malakas na putukan at fireworks sa labas. Pati na rin ang paghahagis ng mga petals ng rose mula sa itaas ng simbahan. Ang iba pa nga ay nagsitayuan na sa mga pews makita lamang ang birhen. Kinukuhaan ng litrato ang bawat pagdaan ng birhen patungong altar. Samantalang ang iba naman ay halos lumuha sa pagkakita rito, dahil na rin siguro sa pagiging mirakulo ng imahe. Kasabay ng pagpasok ng birhen ang pagtugtog ng brass band mula sa labas at ang pagkanta ng isang malaki at magaling na grupo ng choir ng simbahan.

Siguradong kung ikaw ang nasa lagay ko’y mangingilabot ka sa tuwa na kahit napakaraming kasalanan ng mga taong ito, heto pa rin tayo at hindi tumitigil sa pagmamahal natin sa Diyos pati na kay Mary. Maiisip mo rin na kahit sino pang artista ang itapat sa kanya ay walang-wala kung pagtitili ang paguusapan. Tumaas talaga ang balahibo ko sa sobrang touch sa mga nangyari.

Ang damit ng birhen ay para bang ginto sa kinang. Ang bawat tama ng ilaw sa mukha ng birhen ang lalo pang nagpapakinang sa korona nito sa ulo. Putting puti ang kanyang mukha na napakaaliwalas. Pati ang rosaryong hawak nito ay nangingintab na parang mga binilog na ginto. Ang damit niya’y sadyang kay kinang na may mga pino at nakakasilaw sa ganda. Hawak nito ang kanyang Anak na si Hesus, na singkintab ang damit ng sa kanyang ina. Sa unahan ng birhen ang mga anghel na wari mo’y tumutugtog sa galak.

Nakakapangilabot hindi ba?! Kwento pa lamang ito, at wala sa kalingkingan sa sayang naramdaman ko ng makaexperience ng ganito. Napawi ang pagod ko sa pag-iintay, lalo na ng tumapat ang birhen sa tapat ko. Nakalimutan ko ang mga problema ko sa sandaling iyon, at nakadama ako ng sobrang kaligayahan, na sabi pa nga ng pari sa sermon, ay “glimpse of heaven”. Nakadagdag pa ng saya para sa akin ang pagbibigay-pugay ng bawat tao sa birhen. Sobrang saya nilang pagmasdan na pinapakita nilang, kahit na gaanong hirap pa man ang maranasan nila ay handa nilang gawin para makalapit sa birhen. Ganito din ang naramdaman ko, ngunit sa hirap gumalaw sa aking kinatatayuan, ay wala na akong nagawa kundi ang kunan na lamang ito ng litrato gamit ang cellphone ko. Isa na ata ito sa hindi ko makakalimutan na experience in the religious aspect of my life.

Nakarating na nga sa gitna ang birhen. Lalo pang lumakas ang sigawan ng mga tao, pati na ang pagtugtog ng banda, gayundin ang pagkanta ng koro sa unahan, at lumakas pang lalo ang pagwawagayway ng mga panyo. Maiisip mo talaga na para bang binibigyan ka ng napakalakas na pwersa mula sa puso mo na nanggaling mismo sa birhen. Ganito ang naramdaman ko habang nasa loob ng simbahan. Maya maya pa ay kinanta na ang isang awit para sa Ina, Latin man ang lingwahe ng kanta, isa rito’y ang ORA PRO NOBIS. Pagkakanta pa nga ay tinanggal na ang birhen sa pagkakakabit sa mga anghel upang dalhin sa gitna ng altar.

Sa gitna ng altar ay may inihandang lugar sa gitna upang paglagyan ng Mahal na Birhen. Wala na tilang mas gaganda pa sa mukha ng birhen. Mata pa lamang nito’y nangungusap na. At ng magsimula ng tumaas ang imahe, na gaya ng mga nananalo bilang Grand Star Dreamer. Ngunit higit pa rito ang ipinakita ng tao sa pagbibigay-pugay sa Ina habang itinataas. May mga usok pa mula sa kinatatayuan ng birhen, na nagdagdag pa ng ganda sa kanya. Mawawari mo’y parang buhay ang imahe at nakangiti sa mga tao. At pagkatapos ng pagkakaaangat ay nabuhay ang mga ilaw sa altar. Ganito na lamang kung ipaghanda ng mga tao ang pagdiriwang ng ganitong piesta.

Pagkatapos ng kaunting mga dasal at pasasalamat mula sa kaparian ay tinapos na ang programa. Sumunod na rito ang misa sa alas-siete, kaya’t sumimba na rin kami.

Sa homily ni Father, may mga bagay siyang gustong ipaliwanag sa mga tao. Una na nga rito ay kung bakit nga ba, kelangan pa ng prusisyon, eh ayon nga sa kasabihan, “Pagkahaba-haba man ng prusisyon, sa Simbahan rin ang tuloy..” Kaya nga napapaisip tayo, bakit nga ba ganun. Sinagot ito ng pari, at ayon sa kanya, kelangan nating ipakita ang UBE – Ultimate Bonding Experience, dahil ang prosisyon ang isa sa paraan kung pano tayo nakikisama sa ating mahal na birhen, sa mga santo at higit pa sa Panginoon. Kadalasan pa nga, ayon sa pari, kapag siya ay kasama sa prusisyon, at nasa banding huli sya, nakikita nya ang mga taong taos-pusong nagdarasal habang naglalakad, at kapag daw tumitigil ng sandali ang prusisyon, nakikita daw niyang lumilingon ang mga tao sa mahal na birhen. Para bang nakakatanggal ng pagod ang mukha nito. Masasabi kong totoo nga naman ang mga ito, naiisip natin na worthy naman ung pagsama naten sa mahabang prosisyon.

At isa pa ay ang isang dahilan ng pagiging masugid na deboto natin sa mahal na birhen. Ayon sa pari, nais ng mga tao na maging katulad natin sa Maria sa kabilang buhay. Iniisip natin na sa pamamagitan ng ating pagpahayag ng debosyon ay naipapakita natin ito.

Sa kabila ng lahat, anumang pagpapakita natin ng ating debosyon, mapatahimik lamang o may kasamang pahid sa santo, pareho namang makakarating sa Panginoon. Salamat at mayroon tayong Lady Mediatrix na handang tumulong upang maihatid ang ating mga panalangin.



“Ultimate Bonding Experience”



_nix_

This blog is dedicated to all my classmates this school year 2008-2009 in AMV.

———————-“wan-ey-nayntin”————————

This is the start of something new -- college life sa UST-AMV College of Accountancy. Aba kala nyo ba biro makapasok dito? di naman sa pagyayabang, pero kung alam nyo lang, madali man nakapasok, mahirap imaintain na nandito ka til 4th year.


Malapit na matapos ang 1st sem, kaya heto ako. I already knew SOME THINGS about my New World.. even ako, let’s see kung ano ang nagbago. :D


Oo nga pala.. naalala ko.. june 11, 2008, 3pm, rm. 403 yan ang first day, time and place ng college life namen. I woke up na excited pero kinakabahan, hindi ko alam gagawin ko kase lahat ng bagay ay bago.. pero tingnan natin ang mga karanasan ko with my classmates.

Natripan lang maiblog ang mga IMPRESSIONS ko sa mga New classmates ko.

I'm sure naman na ung mga taga 1A19 lang ang mageenjoy magbasa neto kase sila lang ang involved.. ^^, (hopefully nga maenjoy nyo..) hehehe. :D


Lets start sa isa sa pinakatahimik na classmate ko, her name is ANGELA Alojado, wen I first saw her even noong submittan ng card sa office, alam ko magiging kaklase ko sya.. and yun na nga.. kaseksyon ko pala… wel, nung una.. tingin ko ang tahimik nya.. as in, sobra.. pero time goes by., nakakasabay ko na sya sa paguwi, kase pareho ko direksyon nya pauwi… hehe.. grabe tong babaeng to, kala ko malungkutin pero pag pala nakilala mo na.. matatawa ka pag nagsalita na. Until now, she’s one of a kind.. and these days.. tumataba na sya eh.. hilig ba naman sa cerealicious at hershey’s sa mini stop katulad ko.. hehehe… ^^

Katabi naman nya sa seat si RONN Apilado, the witty guy, tahimik pag sa klase pero pag kasama mo na… for sure.. hahanap sya ng mga topic para paingayin ang grupo.. heheh.. kase kasabay ko rin to paguwi,.. mahilig tong tumawa… kahit ang mga pics nya sa FS eh parang seryoso, pag naman kakilala mo na.. naku.. laging nakangiti.. di mo makikitang may problema sya.. wel, di naten alam diba.. hmmm.. kasama ko rin pag kumakaen kami minsan… pero mostly, di ako sumasama kase I have to save money.. ^^

eto naman, katabi nya, silent weird man pero “sudoko master” pala.. siya si masterDEVIN Asid, wel, etong taong to, konti lang ang iniimikan nya.. am proud, minsan, kinakausap ako neto.. he loves to sit at the back.. kaya nakikipagpalit minsan saken.. marami din tong perception sa iba’t ibang bagay.. like sa religion, pag klase namen.. always.. alam namen.. na si Sir Dator, takot sa tanong nya.. hahaha.. pero, kahit ganun.. mahilig din pala magjoke.. like sa report namen.. buong klase nakikinig sa kanya.. ^^

Next to him, is the first Acting President ng class, si KEVIN Atienza.. ang laging tinatanong kung kaano-ano nya si Kuya Kim.. hehe. etong taong to, sya naman ang tipo ng taong, well-dedicated sa sarili, I mean, may sarili din kase syang paninindigan.. lalo na wen it comes to expressing his own feelings.. ooops..! nga pala.. FYI, sya ang kaUNAunahang nagrecite sa class,, ano say nyo? Kaya naging president for awhile… Magaling din to sa pag dedebate.. pero minsan, hindi maganda ang pagcriticize nya sa iba, sa ibat ibang paraan, kaya ung iba cguro, medyo ilang sakanya… ^^

Alphabetically, katabi nya talaga si JIELSEN Babaran, pero after some time.. nagdecide na sa likod na lang umupo near his friend.. UST high sya grad, kaya some prof expect more sa kanila… this guy, kakaiba magjoke.. seryoso sya, pero matatawa ka talga.. lalo na pag nagbanggit na sya ng mga Words of Wisdom… haha.. kaya naman,, agad natandaan ng mga prof namen ang name nya.. palakaibigan din tong taong to… maraming trip at gimik ang alam, kasama sina Deo,.. Nakagrupo ko na to, seryoso pala pagdating sa studies.. ^^

On the other side of the room, starts CRISTEL Balazuela, the girl who loves black very much… (tingin ko lang ha..) super close sila ni allan pagdating sa kalokohan.. Sya lang naman ang PRO ng klase.. kaya naman, alam na naten na,, masalita tong taong to pero di mabunganga.. hehe.. wat I mean is… di sya ganun kaingay. .. pero pag nagsallita na, you'll be amazed.. haha.. lalo na pag nagsasaway samen.. hmm… taz pag English language na.. matutuwa kang makinig kaze kahit tama.. parang mali.. hahah joke lang.. ^^

Eto na nga ang katabi ni cristel, si ALLAN Caacbay, sobrang tahimik din neto.. pero, mahilig magbiro.. naapektuhan nga siguro ni She sa kacornyhan.. whahah.. magaling lang naman tong kumanta.. .. eh syempre choir ata ng letran tulad ni Kevin.. haha.. bihira man tong sumagot.. pero, pag sumagot na sa teacher.. may halong joke, na minsan matatawa ka.. hindi ko masyado sya nakakausap pero, hindi naman mapili sa kaibigan.. ^^

Right next to him is SHE Camaclang, sya ung unang girl na nalaman kong magiging kaklase ko.. kase tinuro nya ung paper ng section namen nung tinitingnan ko.. hehehe,, eto naman, parang si Elaine, ang daming joke na nalalaman,, corny man , pero at least nakakalimot ng problema.. haha.. kasabay ko na rin tong umuwi, naku, matalino to, laging nakangiti, kaya naman, kala mo, hanggang dun lang,, pero pag nakilala mo pa.. haha.. tatawa ka lang. Matulungin din sya sa classmates pag may nagpapatutor kaya naman she’s one of my friends.. ^^

Katabi naman nya sa upuan si SARAH Celajes.. naku, eto namang babaeng to, grabe rin kung tumawa, magpatawa, at mahilig din ngumiti.. pero hindi mo makikita na may dinadala palang lungkot minsan.. naks.. ang galing noh.. hmm.. parang ako.. kaya, sya ang kinakausap ko pag may prob ako kase, maaasahan talaga sya.. as in.. kahit busy sya, or may ginagawa,,. Willing syang tumulong pag humingi ka.. kahit di nya lam ang sitwasyon mo, malaki matutulong nya.. and isa pa.. pagdating sa class.. malakas ang paninindigan nya,.. coz she’ll fight for what she think is right.. ^^

Ang Chinese look naman na si MYRON Cheng. eto napakatahimik lang din.. gusto lang nya ay makinig lagi sa Music.. bihira ngumiti unless kausapin mo.. mabait to.. kala nyo ba… kahit papano, sumasali na rin sa mga kalokohan,,, pero nangingibabaw pa rin ang pagiging tahimik nya.. seryoso din tong magaral lalo na sa math.. as in.. sobrang analyze.. haha.. Sobra netong kakulitan si Tinel, haha.. at pag minsan napadayo ako sa kabila,, kakwentuhan ko din minsan.. ^^

Next row na, pero, etong si CLARENCE Comia, di na nagpakita after 2 days.. wala man lang pasabi, OGK lang ata.. haha..

Kaya namn, ung upuan ni Clarence, ginawang patungan na lang ng mga gamit ng mga katabi nya, katulad nitong si MARY ANN Cortez, the girl who knows how to speak Japanese, I was amazed nung nagsalita na sya.. ngayun lang kasi ako nagkaron ng classmate na may alam na ibang language.. haha.. pero eto.. tahimik lang sya.. pero minsan,.. dinadayo ko din sya.. nakakatawanan ko din.. sya ung close friend ni Cristel, kaya madalas sila magkasma,. Pero nowadays.. si Rox na rin ang nkakasama nya,. I think she loves to smile din… ^^

Katabi ni mary ann si ROXANNE Cotas, the pretty girl ng section nmen.. tahimik lang din to, she looks  prettier pag nakangiti sya.. magaling sa mga written exams .. hehe.. isa sya sa mga Luvs Barkada nila.. madalas ko din sya makitang may katext.. hmmm.. haha! Hilig din nya kumain, pero di halata. .. hehe.. kaze lagi nya kasama si Mary Ann, palagay ko, mahiyain sya eh.. pero, bagay naman sa ganda nya.. ^^

Next to her is AENA Cudal, nako, ito ata ang isa sa mga Dean’s lister.. mataas sya sa halos lahat ng exams and subject… she loves to play “nanay-tatay” and ung may “bam” haha.. lagi ko sila nakikinig ni KC eh .. mostly rin.. lagi din nya hawak phone nya.. nako, mahilig din tong mag-gm.. for sure.. lahat ata kami, laging updated bout her.. hehe.. magaling syang mag-explain sa class, kaya talgang mapapakinig ka.. she’s also one of the Luvz barkada nila.. si aena talaga, matalino, pero kalog… ^^

Si Ms. Secretary KEYZHI Cueto is the girl na mahilig tumawa, pero minsan, may mga prob palang dinadala.. haha.. di lang kasi halata.. sabi ko nga, mahilig syang maglaro ng “bam” kasam na rin ung iba pa sa mga kaLuvz barkada nya.. topakin din to eh… ilang araw pa lang nagsstart ang class, nagbanta sya na susunod daw sya kay comia.. haha.. yun pala jowk lang.. hehe.. nako magaling to sa math.. sya rin ung sobrang kaclose ni macy… makwento sya.. pero hindi makikita pag nagrerecitation.. hehe.. hilig din nya makipagtawanan lalo na pag asaran na.. panalo to! Haha! ^^

On the other side naman, is JEROME De Casa, naku nilalamig daw sya sa upuan nya kaya lumipat, haha.. ikaw ba naman sa tapat mismo ng aircon.. eh kami nga sa kabila nilalamig, anu pa kaya sila.. haha.. well eto, napakamahiyain.. sobra.. kaya pag nagrerecite ayun, di masyado nagsasalita.. sa totoo lang sobrang bait nito, nadadamay lang sya sa iba, kaya minsan sya ang napapagalitan.. hmm.. well, sabi nila , magaling daw to sa Dota… di mo akalain.. ^^

On his right is ELAINE Decena, naku, etong girl na to, mahilig magsend ng joke, matatawa ka talaga, napakafriendly din neto.. mahilig tumawa.. pero tahimik lang rin pagdating sa class.. her close friends are sarah and company … madalas ko din makitaan na may katext… asus.. may bf na ata to eh.. haha.. peace tau.. haha.. tapos.. kung ako yata.. hindi ko kaya magreview pag maingay ang class.. pero sya.. kahit ganun.. kaya nya.. galing eh noh.. haha.. ^^

Katabi nya si Mr. Vice pres ng class.. si JAK Eseo.. haha.. he grew up daw sa saudi.. kaya aun.. hilig nya magenglish.. sobra.. ma-aamaze ka talga pag nagsalita to, napakafluent.. sya rin ang tagakuha ng laptop if our class needs it… sya pa rin ang nagaayos nun.. sipag no! he really loves gimmicking kazo di naman ako makasama, kase may mga bagay pa atang more important to do.. hehe.. magaling din tong gumawa ng powerpoint presentation eh.. hehe.. sobrang sipag na vice talaga.. ^^

Next to him is JENYUD Espejo, kapareho ko ng araw ng p.e.. haha.. Friday.. paborito ata to ni Sir Foe.. one tym nga inexample ni Sir.. pag daw total monarchy, he can say "Jenyud, have 6 wit me".. wala daw mgagawa si Jenyud.. haha.. kita naman natin pati na hindi panyo ang lagi nyang hawak.. kaze gusto nya towel.. mahilig din tumawa to, kakulitan ni tinel and johanz.. haha.. minsan din sa mga pagsagot sa recitation.. dinadaan na lang nya sa tawa.. haha. Nakakalusot naman… ^^

Nasa pinakadulo naman etong si TINEL “la ___” Guce.. haha.. joke lang.. maganda to, kala nyo ba.. haha… naku, mahilig magpose para picturan ang pinakamganda DAW nyang mukha.. pati daw middle name nya.. letter V for Veautiful… hahaha.. wel, kami naman ni tonet, wala naman kami mgawa.. kaya.. OO na lang.. haha.. magaling to sa math.. pati sa speech.. eh batangueño eh.. haha.. hilig din magupsize ng coke sa mcdo, pati fries nako sobra.. haha.. taz pag naman minsan after class, nagpapaiwan kasi daw, maglalayb (library) pa daw sya.. pero un pala, sinusulit ang net, para mag manga.. haha.. adik eh.. nako, wala akong masabi, magaling din to kumanta.. nagkakasundo kami pagdating sa mga hilig panoorin.. napansin ko kasi eh.. pokemon and hana kimi, tska iba pa.. kaya.. we're good friends tsaka.. sya rin ung lumalapet sakin sa halip na ako, pag may prob ako.. o diba.. haha.. tagasalo ko din ng mga corny kong jokes… tawa na lang sya.. haha.. she’s really a nice friend of mine.. ^^

Whoo! Sa wakas. 3rd line na tau.. haha.. unahin na naten si LEIGH Guevarra, naku! Ang taong kasundo ng lahat pag chibogan na, haha, ambaet neto at napakafriendly,, and am sure, matalino, idol talga.. haha.. joker din to eh.. ang galing din sa recitation.. dahil powerful ang voice nya.. kaya naman,, mapapalingon ka talga.. at mapapakinig sa mga sinasabi nya.. hehe.. in addition to that, di mo halata na chubby ng konti kaze malakas ang dating, di mo pansin dahil maganda sya. naks! ^^

Ang emo-boy naman ng class namen.. actually, sa looks lang, pero palatawa naman, walang wala sa pagka-emo.. he’s name is HOMER Hermogenes, the guy na madalas.. dinaan sa ngiti.. which means masayahin naman pala.. kazo nga lang, pag nagbigayan na ng mga quizzes.. usually, sya pa una nakakaalam ng score mo, kasi hinihigit nya agad sa may-ari.. o kung hindi man higit.. tanong agad.. o diba.. aus din to eh… on the brighter side naman, matulungin naman and maalalahanin sa mga grup project. kaya ayos! ^^

On seat number 23, it’s the ibong adarna ng class, na nagpakilala sa unahan, by her voice, kaya til now, naaalala ko pa.. her name is MACY Inobaya, yun nga.. watta voice, mapapasabay ka pero pabulong lang kaze baka masira ang tono.. hahahaha… she’s one of the Luvz Barkada din nila.. and sabi ko nga kanina , sge is the closest friend of Keyzhi.. hehe.. at sa lahat ng mga klasmates ko, sya ang pinaka malinis sa gamit.. at maayos sa sarili.. kaya naman ang hair nya.. shiny at malakas ang dating.. naks! ^^

At eto namang katabi nya na si EIKEI Kang, ang napakamasayahing girl na nagchicheer-up sa lahat ng mga malulungkot sa room.. kalaro din sya ng mga kaLuvz nya ng “bahay-kubo” at iba pang laro… di rin sya madaling maapektuhan bout sa grades.. basta ang nasa isip nya.. "we must go on!" That’s life.. kaya ndi sya malungkutin na gaya ko.. hehe.. she likes to eat din.. hehe.. bihira man magrecite pero magaling magexplain.. un un eh.. hehe.. napakacaring sa lahat.. and sensitive pag may prob ang ktabi nya,. ^^

Ms. Pampanga EISSEL Pangan, ang kapalit ko agad sa upuan kaya sya inuna ko.. hmmm.. this girl is amazing.. ndi nyo ba alam na nagkaroon pa ko ng kaklaseng one of the 100 OWWA scholar sa buong pilipinas.. aba, bihira un ah.. hmmm… (wag laki butas ng ilong, hehe), magaling tong magdefend sa lahat ng bagay.. and I'm impressed na she can prove na matapang sya.. o diba.. kase pag galit sya.. galit tlaga.. pag asar o pikon,, eh di yun..! walang kaplastikan.. pero mostly, mahilig din tumawa.. at akalain mo, ang hilig gumimik tsktsk.. astigin eh noh..! yan ang pampangenyo! ^^

On the other side naman is JAYVEE Manapat.. hmm.. eto naman, scholar din.. kaya todo aral din… tahimik din and not that too much sa Dota, parang ako. Lagi din silang magkasama ni Jerome. Masipag mag-aral eh.. kase kung ung iba, ang punta eh comp. shop, eto naman, magyayaya sa layb.. o diba.. mahilig ding mangtrip pag nakatalikod ung mga prof namen.. hahaha.. ganun talga to eh.. hehehe.. ^^

Next to him is the ever cute little girl named LOUELLA Mateo, naku, nung una, kasabay ko pa to pumunta sa SM Megamall haha.. ooops.. hehe. tahimik in nature talaga kahit kausap mo, medyo pabulong lang talga.. sobra.. hehe.. lagi rin syang kasama ni Flexigirl (sino kaya to?) heheh.. hilig din nya mag-mcdo kaya naman, aun… hehe.. she looks cuter pag ngumingiti sya.. pero sa side nila, she’s really quiet… ^^

Kasunod na nya tong laging naka-headband.. sya si JOHANZ Medina, naku, kala nyo ba.. sya na ata ang binansagang, pinakamasyahin sa lahat, na kahit ang mababaw na bagay, matatawa sya.. lagi rin syang nakangiti, mukang maloko, pero, matalino pala.. one time nga, report nila sa Bio, aba, akalain mo, sunod sunod kung magrecite.. hmm.. talga naman oh! Hehe.. kaya wag mong mabasta-basta to, kala nyo ba.. hehehe.. palakaibigan din.. ang hilig mag GM at manood nd debede.. ^^

Katabi nya si ms. KHATA Montero, one of the Luvz’ and napakamasyhin din.. hehe.. magaling din sa recitations and other subjects… kahit sa debate.. ang galing nya.. hehe.. ang alam ko, mahilig sya sa mga music na galing sa ibang bansa, specifically sa Taiwan yata… kaya makikita mo na laging naka-earphones kase un ung pinapakinggan nya.. at eto pa,.. memorize nya talaga.. haha… aus noh! Approachable to at mabait, kaya, maganda talga impression ko sa kanya.. ^^

At andun naman sa dulo si DONITA, naku, napakatahimik like louella pero mas tahimik to, as in, kahit kausap mo na.. face language ang sagot nya.. iling o kaya tatango lang.. hehe.. magaling sya sa language din.. mapaennglish din.. naku, matalino din to, ang galing magexplain, un nga lang, tahimik.. pero these days.. nagiging close na rin sa iba pa nyang seatmates and medyo umiimik na rin naman.. dinadaan ko na lang sa joke.. haha.. kaya un. Hindi rin sya pabaya pag may group project, kaze she’ll find a way para makatulong talaga.. ^^

Hindi ko nman paliligtasin ung taong nakaupo sa upuan ko kapag nakaupo ako (CS – common sense, syempre it’s me!) -- named NIX Leal, naku, ndi na kami close di tulad ng dati, wat I mean is,, ang laki ng pinagbago nya compared nung Highschool, kase ndi na sya ung nakilala kong nichol, na masayahin – pero ngayon MOST of the time eh malungkutin, dati masipag mag-aral – ngyon hindi na katulad noon, dati palakaibigan at kaclose ng buong class – ngayon, andun sa dulo at nagmumukmok lagi at walang imik, dati good spiker – now hindi maexpress ang sarili, dati palangiti – ngayon naman mas madalas na nakasimangot, dati mahilig magjoke pero ngayon, takot mapahiya.. ewan ko ba, sinapian ata to eh… kaya palagay ko, hindi sya masakayan ng mga katabi nya kasi ganito sya.. sana magbago na sya noh.. :’) anyway.. dapat isang buong blog ata ang exclusive dito kaya hanggang dito na lang.. ^^

Next to nix is Mr. Pres DEO Quinajon, naku, kala nyo sa una, maloko, un pala kagalang galang.. at nga pala, eto ata unang nakilala ko sa class nung first day.. naku, mabait to, he always let our class be united at walang naiiwan.. magaling din sa pagsasalita sa harap.. at hindi nahihiya.. hilig din nito maglaro ng Dota and iba pang sports.. medyo worried man sa grades nya.. pero optimistic pa rin naman… magaling din sa debate…at nanalong _____ sa isang training ng mga president.. haha.. ^^

Asa kaliwa nya si LEX Rendon, eto naman, sobrang hilig at sipag magsolve ng mga math equations.. maaamaze ka talga.. yun yun eh.. hehe.. kasundo ko sya madalas.. kasi walang KJ samen.. kahit corny,.. sakayan lang sa isa’t isa.. napakahumble din, kase hindi mo kelanman maririnig na ipinagkakalat ang score di tulad ng iba.. hilig din nya tumawa lalo na pag pinaguusapan namen ung “whatever yaya, ur such a loser..” haha.. o diba.. bubble gang fans kami eh pati si Angge.. haha.. pero pag dating sa pagiging kaibigan ko, Lex is one of 'em. Naks.. hehe ^^

On her left naman is JHELAI Ricio, ang girl na nakasama ko kumain sa Flavorites.. haha.. buti na lang walang nangyaring masama sa tyan namen .. hehe.. pero anyway… medyo tahimik din sya. . pero pag nakakausap ko naman ayus na eh.. hehe.. nakikijoke din samen.. lalo na sa hanay namen.. hehe.. she’s one of the Luvz nga rin pala.. haha.. and palagay ko, kahit medyo natagilid din kame sa grades.. tuloy pa din ang banat.. un lang naman un eh.. diba Jhe.. ^^

Next to her is my very good friend ANGELICA Romano, actually, ako lang ata tumatawag na Angge sa kanya.. pero kilala sya ng marami sa Angel.. pero whatever her name you'll call her, sya pa din si Angel.. naks.. haha.. una sa lahat.. nagagalingan talga ako dito kase halos lahat ng mga prof namen .. napapatunganga nya.. I mean… hindi masagot yung iba nyang mga tanong.. galing talga.. haha.. lagi ko din tong kagroup and kung papipiliin ako ng groupmates, sya una pipiliin ko.. hehe.. kase kahit pumalpak.. masaya kami.. walang sisihan.. yun yun eh.! Saka, napakathankful ko talga kase sobrang sensitive nya sa paligid nya.. even me.. mabilis nya alam kung malungkot ako or not.. kaya sya ang taga cheer-up ko.. dinadaan sa joke katulad nung dwendeng nag-iiPod.. hahaha..axioly,, madals.. sa mga tawanan namen.. mas natatawa pa ako dun sa tawa nya kesa sa pinagtatawanan namen.. haha.. ayus talga to.. haha.. she’s one of a kind.. ^^

Sa kabilang banda naman tong si RALPH Romulo… lagi syang pinagtitripan “Dota daw sabi ni Ralph.,!” pero ang maganda dun.. hindi sya pikon… at isa pa.. tahimik lang talga sya.. kaya ganun.. actually.. lalapit sya.. pag bout sa studies.. tas uupo na lang sya sa upuan nya.. un lang naman ang gawain nya madalas eh.. hehe.. madalas din na pag tinatawag ni Sir Foe eh, lagi na lang “Raaph… Raaaph…” aus eh noh.. pero sya.. tahimik lang pag ganun.. ^^

Eto na.. ung tinutukoy kong Flexigirl, si JOANNA Rosal, haha.. alam nyo ba nakaya nya abutin ng lahat ng daliri nya ang braso nya.. geh nga, itry nyo ngayon kung kaya nyo… at eto pa.. pag pinakampay mo ung kamay nya.. may maririnig ka talagang pumapalo sa braso.. which means, sobrang flexible nya.. sabi nya.. di daw masaket.. as in.. well kilala ko sya na happy girl, laging nakatawa and friendly.. loves to eat.. and alam nyo bang she can eat 4 cups of rice for one meal.. kulang pa nga ata eh… haha.. yun sya eh! Hehe ^^

Next to her is the guy who really loves to laugh and laugh na napakalakas.. as in sobrang lakas.. nakakaiskandalo na nga eh.. haha.. anyway his name is JUSTIN Sanchez, mahilig kase magjoke kaya ganun and isa pa.. he loves to say these words pag walang prof, “Hi ma’am” or “Hi Sir”, cguro adik sa kaaaral kaya trip nya magpapansin.. pero mabait naman kahit ganun.. and athlete talga.. eh player yan sa isang org eh.. hehe… yan si Justin.. malakas mang trip.. ^^

Katabi nya naman, ang tahimik at pinakamatangkad sa class na si JAY Santos, madalas syang makita ni Sir Foe sa Filipiniana Section ng layb, kaya pag natatawag sya.. para bang pang boksingero ang pagka-anounce: “Jaaaaayyyy Saaaantosssss” haha.. lahat nga kami sumasabay pag sya ang napili ng magic pen ni Sir.. hahaha.. anyway.. sya tagabukas ng projector namen kase nga matangkad.. and when it comes to reporting o projects ng groups.. responsible to.. at di nakakalimot, at humble.. ^^

Asa dulo naman ng row nila si RONEE Tababa, a girl, haha.. parang ako, napapagkamalang babae dahil sa name, well, sya din nung una.. pero now.. hindi na naman. Naku, idol ko to paggawa ng mga projects lalo na sa presentation and when it comes to surfin the net.. astig kase.. basta.. lalo na ung mga profile nya.. haha.. anyway, pagdating sa kulitan kina Jay, nakikipagkulitan sya.. hindi kasi sya KJ.. hehe.. and isa pa..sabi na rin ng iba pang classmates at sabi ko rin.. maganda talga si ronee.. hehe.. (wag laki ulo) hehe.. ^^

Eto na..dito na tayo sa last 6 sa last row ng class.. and it starts with CELINE Taleon.. naging close na din sya sa ken these past few days.. kase ang hilig nya mangulet.. haha.. di ko magawang mapikon kase may pangganti naman ako eh.. haha.. un lang un.. haha.. kaya nung nagkalagnat sya.. namiss ko talaga sya.. hehe.. ang cute din ng eyes nya.. hehe.. at lagi pa nga.. natutuwa ako kase sya una nangungulet.. ganti lang naman ako.. hehe.. mabait din sya.. and halata namang friendly.. sa FS p lang nya.. makikita mo na crush ng net pala to.. haha.. tahimik lang din pero at least ndi showy.. that’s celine … ^^

Katabi nya dun si MARICARL Taupa, ang kasama ko sa tawanan.. sobra.. as in.. and nakakasabay ko naman sa pagkain ng hapunan minsan.. hahaha.. total kasabay ko rin sya pauwi eh.. minsan natitripan nya sumabay.. and sabi ko nga.. tahimik lang to.. pero pag pinatawa mo,, sobra naman.. haha.. as in.. iba kasi ung tawa nya.. madadala ka.. kaya mapapalingon ka lang talaga.. hahaha.. anyway.. simple lang naman sya… masayahin… and friendly.. loves to eat din.. pero kasundo ko pagtitipid.. that’s her! ^^

Eto namang katabi nya si TONET Temanil, that came from a Science High School.. o diba.. kaya naman , di maikakaila na she’s bright.. nakaclose ko sya, sa totoo lang nalimutan ko na kung pano, basta alam ko, naging pareho naming trip ang kumain ng siopao sa baba.. kaze nagtitipid ako kaya sinasamahan nya ko.. bait nya no.. haha.. and isa pa.. mahilig din syang magfries sa mcdo kaya un.. hehe.. she really loves to text.. wala atang isang araw na hindi ko sya nakitaan ng cellphone sa kamay sa isang araw.. well wala naman ako magagawa.. yun ang pampangiti nya eh.. haha.. katext yung bestfriend and HS friends nya.. pero pag nilapitan mo naman.. nagoopen sya.. but mostly nga nakaupo, then maya maya.. magyayayang kumain.. hehe.. kasundo ko din sa pagtanggap na maganda si Tinel haha.. wala na talga kaming magawa.. pero… masaya namang makipagkulitan dun eh.. haha.. kya.. tonet is one of a kind din.. ^^

On the other side naman, starts with PAOLA Valdecañas, the muse sana ng class pero di na namen naisali eh.. anyway.. talaga namang magnda sya.. and isa pa.. joker din.. may mga times na matatawa ka na lang sa kanya.. on the way she speaks and her gestures.. hehe.. masayahin din to and example ng Sincere na textmate.. kaze itetext ka nya.. na sayo lang talaga at hindi GM.. un un eh..! kaya naman.. minsan, nagkakatext kami.. She is also a bright girl lalo na sa math.. naks.. dami ata magaling sa math samen eh.. hehe.. anyway,, paola is a beauty-and-brains.. ^^

Next to her is MAI Valeroso, kapareho ko din ng araw sa P.E., she’s really quiet kumpara sa iba pero pag napalapit ka pala.. mahilig din tumawa and iba kung magcare sa text.. sabi nga ng iba..parang nanliligaw daw.. hehe.. siguro natural na sa kanya ang pagiging sweet and caring.. May mga words of wisdom din sya minsang nababanggit na nakakatuwang pakinggan lalo na pag lokohan na… But mostly.. tahimik pa rin siguro ang tingin sa kanya ng iba.. palibhasa mabaet.. ^^

Last but not the list is PAU Villarin, the girl in pink ID holder.. hehehe.. UST High din sya galing… and may twin sister pala sya on the other section.. I know her na bihira man sumagot pero magaling naman pag bumanat na.. and mostly, can defend herself pag medyo na kicriticize, in a way na.. pag napancin ng prof.. she really tells wat is happening, see.. honest pa pati.. marami rin syang naishare na stories sa class and mostly, sila magkakasama nina paola, mai and iba pa.. ^^

Hay sa wakes natapos ko na lahat ng impressions ko sa mga classmates ko.. pati na rin sa sarili ko.. hehe..

Sa mga nagbasa.. sana naenjoy nyo.. and para sa A19, sana buo pa din tayo next year as one section.. Just Aim High! Un lang un eh!

I’ll wait for your comments.. and pede pang idagdag.. haha.. ^^


God Bless everyone! :D

GM or Group Messaging

I can't help but keep on blogging everytime I realize things around me. At eto naman ang napansin ko ngayun bigla ---> ang kinaaasaran kong GM o kung tawagin ay Group Message.

Addict din ako sa pagtetext, pero nito lang ay nawala ang hilig ko dahil na rin may mga priority akong gawin kesa magtext.

Sa araw-araw ng High school days ko, nagstart na umuso ang GM or group message nga.

GM (Group Messaging) - isang uri ng pagtetext na nagbibigay ng mensahe para mabasa ng karamihan, o ng lahat ng nasa phonebook, karaniwan sa mga edad 12-19 anyos. Pero wala na ngayong pinipiling edad. I doubt.


It is formed in making text by the following:

I. Introduction

II. latest news about the sender

III. messages for different persons.. ( ang nakakairita.. wala ka naman sa listahan nya..)

IV. general message (or known also as message for everyone who reads the message)

V. closing message

VI. the posting of the LETTERS “GM” ( ang arte pa ng iba.. ganito pa ang spelling: ghiee-em, gee-em, ji-emm, –gm–, dzi-em, at napakarami pa.. grrr!)


Nakita nyo na kung pano buuhin ang GM.. hmmm.. e2 lang naman ang gusto kong ipoint out:

1. una sa lahat.. thanks sa opening remarks..

i really appreciate your effort mo na maggreet sa ken. At least alam ko may nakakaalala pa rin sa ken..

2. i wil ask PERSONALLY if i want to..

ahmm.. para sa kaalaman mo, hindi ko naman tinatanong ang latest na nangyayari sayu eh.. pakelam ko naman kung “kakatapos mo lang kumain” o kaya “kakarating ko lang ng bahay” o kaya naman “ang saya ng araw ko” - siguro iisipin nyo masungit ako pero what i mean is pede naman na personal mong sabihin na “hoy JUAN, kamusta.. ako?! eto kakakain lang,..” o hindi ba.. at least alam mo na para SAYO LANG talaga ang message na yon..


3. i dont care sa pinaguusapan nyo.


ano bang pakilam ko sa mga text mo sa ibang tao? kelangan pa bang iladlad sa lahat ang pinaguusapan nyo?.. ang masama pa nun.. kame pa tong nagmumukang PAKILAMERO.. o tsismoso.. hanggat maari lang naman, pede naman magusap na kayo lang.. hindi ba..! -_-''

4. i dont feel any sincerity..

ndi nyo ba napapansin na nakakairita pag sinabi to:

“at sa nagbabasa nito, ingat ikaw!”

anu kaya un.. sino kausap mo??! hahaha..

5. hay salamat naman..

at sa wakas.. natapos ang GM mo.. nkakaubos ng battery!!

6. pede naman na GM na lang..

bat kelangan pa kase na may style pa.. susmarya.. kakakilabot naman ang kaartehan nyo sa pagtetext.. haha..




at kung ang reason nyo eh dahil sa para masulit ang load.. pwede ba! hindi sulit ang load dahil wala naman magrereply sayo eh.. its not worth it.. better change to make it PM or personal message. Dapat SINCERE.

Why not have some effort na itext nang PERSONAL ang mga kaibigan mo, para maramdaman nila na hindi mo sila nakakalimutan, at personally mo silang naaalala, yun lang naman un diba? :)


sana naman sa mga makakabasa nito, kung maari lang please itigil nyo na! hindi nyo alam , nakakairita na pala.. (a friendly advice lang naman to).

Salamat. 

-GM- haha.

Ang mga epekto ng Text Messaging

Kung mapapansin nyo, parang napakalaki na ng pinagbago ng mundo simula ng nagkaron ng cellphone, di ba?

Siguro nga nakatulong ang Cellphone para mapadali ang ating communication sa iba, lalo na sa mga kaibigan nating matagal na nating hindi nakakausap ng personal. :D

At isa pa, nagiging stay connected tayo sa family natin abroad. Sabi nga ng Globe, "abot mo ang mundo!"

at pag naman hihingi na ng money from province, text ka lang, “ma, penge pera!” at least piso na lang .. eh diba pag tumawag ka pa sa phone eh, aabutin pa ng mahal kase pilit may kasamang kwento diba.. hehe..

isa pa, para sa mga nagaalalang mga magulang, text lang si anak na gagabihin, ayus na ang problema! (asus, gagabihin daw sa proj, pero may lakad naman pala ang barakada.. diba diba?! haha)

pero sa kabila nitong mga advanteges na to, hindi pa rin maikakaila na may ilang mga disadvantages ang cellphone communication na nagiging cause ng misunderstanding:

unahin na natin sa pamilya, kung minsan, ang mga anak sobrang nagre-rely sa text, eh kung minsan naman may mga problema ang networking, kaya di nakakarating ang mga messages. Isa pa ginagawang reasons ng mga anak, na “ah?! nagtext po mandin ako, hindi nyo po ba natanggap?” o diba.. kala nyo ha.. hmmmp..

isa pa, sa studies, naku, ndi ba kayo nagaalala na pag pabata na ng pabata ang gumagamit ng celphone eh, magiging “text-minded” na sila, naku pano kung:

Teacher: Okey, class, spell “knowledge”?

Students: (sabay-sabay pa) N - A - L - E - J , nalej!

naku, malaking porsyento ang itataas ng mga batang ILLITERATE, at baka magkaron pa ng subject na CELLPHONOLOGY - study of NEWEST brands ng Cellphones. >.<

Sa pagaaply naman ng trabaho, panu kung sa hilig mong magtext eh may mangulit sa yo, naasar ka kaya nagpalit ka ng number. Ayun, gawa ulet ng bagong resume, isa pa, MALAS mo kasi ndi ka na makokontak ng kompanyang inaplayan mo.. tsktsktsk..

At ito pinakamadalas naten maramdaman, sa mga kebigan naten,, lalo na dahil sa ang lagi nating katext eh ung mga ka-age naten..

take this as an example:

Juan: Pare, kamusta na?!

Pedro: Eto, aus naman, ikaw ba?

Juan: aus lang rin.. asan ka?

(natagalan magreply dahil may ginawa)


Juan: anu gwa mo?

Juan: kamuzta si Maria?

Juan: Ayos ba naman kau? Matakaw pa rin ba?

Juan: Pre asan ka na, makulet na ba ako?

Pedro: OO SOBRA!

- ibig sabihin ni Pedro, sobrang matakaw pa rin si Maria..

Juan: Ah ganun ba.. cge pare ganyan ka na! :|

Ending: hindi na msyadong nagpansinan ang magkaibigan..



Actually nangyare na saken yan, pero buti nagkapaliwanagan.

Pero bukod dun.. sa sobrang katetext, at nasanay ka na laging nagkakatext kayu, at isang araw hindi na nagtext, magtatampo ka?! eh posibleng nagpalit lang ng sim o kaya, maraming gawa, ayan , nasira pa ang pagkakaibigan nyo.. tsktsk.

Anyway, whatever happens, mangingibabaw pa rin ang advantages ng text messaging kesa disadvantages, kaya lang minsan nagkakatampuhan dahil namimisiinterpret.. kelangan lang naman ay pasensya at tamang paggamit para magkaintindihan. :D

Broken heart at your own fault

Imagine yourself being the main character in the story:

You really love that person, but you don’t have the guts to express your love for her. You have nothing to do but just imagine how the two of you will be a family - having your children. You can't even tell her your feelings because you just don’t want to be hurt. You are afraid of rejection. You are just satisfied on loving her.

On the other hand, you have your most trusted and so-called best friend, you expect him to be there to suport you in whatever problems there will be. You treat him just like your brother - always trusting him on everything because you know that this friend is your “second you”.

You always share your feelings to your best friend, expressing how you really love the girl, you even asked for advice on what to do and on how to show your feelings for her, yet you are just there, just hoping but nothing to do.

Time passes by and everybody gets busy with your own lives. College seems to be the reason for everyone to be far from one another. You don’t hear any news from them anymore, FS, YM, and SMS are the only communications you get to stay posted about them, yet those aren’t enough because you can't see them personally.

Till one night, your bestfriend asks you, if you still love the girl you usually share to him. The girl you are in love for so long, yet you are so "torpe" to tell her. You'll say in your reply that you still dream of her with you and that you are still in love with her.

Your bestfriend will bow his head…

and suddenly he’ll just tell you sorry for everything, because your dream-girl and him are now in a mutual understanding. No one ever told you, not even your best friend.

What would you feel?


Then, he'll continue on explaining things. Things that are much of a murmur than a word because you are so angry on him.

On some point, well let's say, on ALL points, who are you to break their love affair? You can't blame both of them, because you haven't done anything about it.

But, the friend you trusted for years, who promised to help you in everything to let her know that you love her. You trusted this person, even share the things you always experience, and all, yet he’ll do this to you.. damn him!

 Are you gonna fight for your love? or just give up for your friend?

 Here's the truth to face:

...you can't do anything but to give up the love you felt for a long time and let it go as if nothing happened, just tell your “BEST? friend” to take care of her, and just let her feel the love you kept for years. Anyhow, you haven't done anything at all, so why be angry? Still the blame is in you, not in the love you kept for her neither on your bestfriend.

-wooden heart-

HIGHSCHOOL FRIENDS during COLLEGE DAYS.

Date: September 7, 2008

Places: Brisa’s Dorm, Gateway, Farmer’s Cubao

Planado na na may meeting ang barkada, yet nagdalawang isip pa akong sumama, kasi alam ko na kokonti lang naman ang makakarating for sure.

Tinext nako nitong bestfriend ko, asan na daw ako. Sabi ko “dito pa hawz, nagdadalawang isip pa ko eh.”, but i sensed na madami na ata sila.

Kaya, nagmadali akong mag-ayos ng sarili ko, sumakay ako ng RRCG, bumaba ng Recto, lakad kina brisa’s dorm, hanggang sa nakita ko sina:

louies, my cute little sister

arvhie, the sweet joker, she got her hair cut, kaya naninibago ako nung una.

emerson, the self-defender

brisa, my long lasting buddy

and

Jei, the golden girl in her yellow shirt (favorite color din nya yun).

while waiting for others to arrive, naghalo-halo na lang muna ang iba.

Then, finally we decided to fetch them from the computer shop. Going down the stairs are the DOTA Varsities namely:

Fred, the guy in his dream hairdo

Ped, the all time “peki” ng barkada

Archie, the future “volcano maker” (hahaha!)

and Tabor, the ever critic-minded person..

Sa Gateway, through the LRT line 2: brisa, arvz, mec, jei and i exchanging jokes with that “blackstreet”, the “death of a maya on a rainy day” and the “kalabaw and the mango tree”.

As we walk, we reached gateway, hindi kami tumigil sa pagtatawanan at palaisipan. 

We met Ace, hasn't changed a lot. Tapos si libardo, who changed a lot, w/ eyeglasses and his cool hairstyle. Lastly, we met thea on her yellow jeans and loose shirt.

Sa Farmers' Plaza kami kumain, isang mall malapit lang sa gateway, at nawala pa tong si Tabor. haha. 

Hindi kasya ang dalawang table para magkasya kami. Dumating din kasi si Kath A., ang witty pretty ng barkada at si Rain, ang tallest of us all. Naka-violet pa pareho, aba at nagusap ata. haha.

Pagkatapos namin kumain, pumunta ulit kami sa gateway cinemas floor para pagusapan sa carpet ang binabalak na outing for sembreak.

At wala pa ring napagdesisyunan kung kelan. hahaha.

Pero pagkatapos nun, go home na ang lahat. LRT pa rin, kaso iba iba na destinasyon… V. Mapa, Pureza, Legarda and Recto.. - dyan naghiwalay ang lahat.

15 pala kami nakarating… nakakatuwa.. hehehe…

I conclude:

Old friends are still the best of all.. kahit na magbalak pa na wala namang patutunguhan.. importante ay magkakwentuhan at magka-sama-sama. Wala pa ring tatalo sa samahan ng aming batch.

“..spread the PAX virus..”

Ang pagsisimba sa Mall

Date: September 7, 2008

Place: SM Centerpoint (Sta. Mesa)

Nito lang, sumimba kame sa SM, 10 min before, maunti pa ang tao. Umabot pa nga kami sa mga upuan, buti nakaupo kami, at pagkatapos ay nagrosary muna. At nagmass na.

napakadami pa rin pala ng sumisimba sa mga mall like dito sa centerpoint. Isa siguro sa rason, eh para makapag-mall agad pagkatapos ng misa. diba?

hindi kaya intentional ang pagsimba nitong mga to?, hmmm.. ewan ko lang ah, ayun nga sa kasabihan eh -”nang makaraos na agad”. From those words, para bang napilitan lang mga taong sumimba at ang tono pa ay parang ISININGIT lang ang pagsimba sa mga plano nila.

nakakalungkot naman.

Anyway, its still an advantage para saten na we were given the opportunity para sumimba pag sunday bago mag-mall, kaya nga maganda rin na nakikiisa ang SM sa religious works ng Catholic Church.

ang importante, makapag-mass tayo at makausap si God before everything else. :)

“..spread the PAX virus..”

- nix

I love Babies.

Date: August 31, 2008

Place: Greenhills Chapel, San Juan

- on a unpredictable weather of a sunday.. kasama ko tita ko at ang ate ko.. we went to a mall para ipaayus yung cellphone ni tita, to have my haircut at sumimba.

Sa pagsimba namin, napansin ko agad ang dami ng tao kaya dun na lang kame sa may likod. Nasa unahan namen ang isang family, bata pa ung parents(about 28s lang) and with them is a cute little baby boy about 3-4 years of age siguro.

Late yung pari ng mga 15 mins. Kaya napunta atensyon ko sa pagtingin sa batang nasa unahan ko. Naisip ko agad, ang saya maging bata, at naawa na agad ako sa batang to, matagal pa nya mararanasan ang hirap sa COLLEGE. Tsk Tsk.

Dumating na yung pari, nagmisa, at naghomily.

Habang naghohomily at nakaupo ung family na nasa unahan namin, itinataas nung bata ung mga kamay nya na parang gustong magpabuhat sa kin. Gusto ko sana, kaso nakakahiya naman, sino ba naman ako diba? Kaya nagsmile na lang ako. Nagsmile yung bata, tumingin saking ung nanay at nag-smile din.

Share lang, isa siguro sa pinakagusto kong pakiramdam ay ang mag-alaga ng bata. Nakakabata kasi ng pakiramdam lalo na kung masayahin ang isang bata. :)

I conclude:

Soon, I will have my own job and raise my own family. I will try my best to become a good father to my future children.

Para san nga ba ang Friendster?

Alam naman natin na ang Friendster ay hindi lang basta basta social network.

Isa itong website kung saan pwede natin mai-share ang mga bagay na na-eexperience natin sa araw-araw.

Sa iba kasi nagiging parang contest ang Friendster.. kesyo paramihan daw ng friends or comments.. natawa naman ako dun.. eh anu naman kung konti lang nainvite mo na friends mo.. at least kilala mo kung sino talaga ang mga totoong taong yun diba?

sa iba naman parang ang friendster ang ipunan ng very important memories tulad ng sa family, friends and anu pa man.. 

maybe sa iba rin… dito nila nilalabas ung other SIDE o kung tawagin nga eh, the TRUE side of oneself.

Para din naman sa iba, ginagamit nila ang Friendster para maupdate nila ang mga family at friends nila.

Ilan lang naman to sa nakikita kong rason kung bakit merong Friendster. :)

I conclude:

…kanya kanya lang naman ng perception sa buhay ang bawat isa sa'tin.. kung kahit ano pa man ang reason mo about being a friendster lover.. ang importante eh you are enjoying your life. Maybe another way lang naman ito para maishare natin sa iba ang mga bagay na gusto natin i-share. :)

Thoughts from Scary Movie 4

“And so love triumphed in d end… and the invaders were destroyed… For dis world, our world is the world of men… We have earned the ryt to liv hir, and as long as we love, humanity wil prevail…”

“Each of our enemies has failed in their quest to defeat us. Each has been undone by their own nefarious plans. Among all worlds, across all galaxies, we stand above, we stand alone.”

“None can threaten our existence, none can challenge our spirit. And Why? Of all the equalities that make us unique, it is love that is our greatest strength.”

Who says movies are non-sense?! NO its not - its a hobby that brings you to the world of what you are watching, being together with the characters and experiencing what they do as well.

You don’t expect for anything because you are not the director. You may say “He should have done that than wat he did” but you are not the character and a slight change to them will totally affect the whole story. You have nothing to do but to go with the flow of the story.

MOVIES are simply amazing!